جستاری در اساطیر منظومه‌ی کردی مم(mam) و زین(zin)

استخری، پروین (۱۳۸۱). «میترائیسم» . مجلهی نامه ی انجمن، شماره ی ۷ صص ۱۵۰-۱۶۰.

اسماعیلپور، ابو القاسم (۱۳۹۱). اسطوره و بیان نمادین. تهران: سروش، چاپ سوم.

ایوبیان، عبیدالله (۱۳۴۰). «چریکه ی کردی». مجلسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز، شماره ۵۷ تا 63.

برفر، سید محمد (۱۳۸۸). «پری زادگان نباتی». فصلنامه ی پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره ی ۱۴، صص ۱۲۷ - ۱۴۶.

پراپ، ولادیمیر (۱۳۹۲). ریخت شناسی قصه های پریان. ترجمه ی فریدون بدره ای، تهران: توس. چاپ سوم.

پرهیزی، عبد الخالق (۱۳۸۵). وزن شعر کردی. تهران: کتاب زمان.

جنولی، گراردو (۱۳۸۲). «آیین میترا». ترجمه علیرضا شجاعی، مجله هفت آسمان، شماره ۱۹، صص ۹۵ -۱۰۲

خال، شیخ محمد (۱۳۶۶). فرهنگ خال (کردی-کردی). سقز : کتابفروشی محمدی.

خانی، احمد (۱۳۶۷). مم و زین. تصحیح پرویز جهانی، ارومیه : صلاح الدین ایوبی.

خلف تبریزی، محمد حسین برهان (۱۳۶۲)، برهان قاطع. تهران: امیر کبیر.

خیام، غیاث الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم (۱۳۹۰). رباعیات ، تصحیح محمدعلی فروغی و قاسم غنی، تهران: اساطیر.

دلاشو، لوفر (۱۳۶۶). زبان رمزی قصه های پریوار. ترجمه ی جلال ستاری، تهران: توس.

دهلوی، سید احمد (۱۹۹۷). فرهنگ آصفیه. لاهور: مرکز اردو و بورد گلبرگ.

زمردی، حمیرا (۱۳۷۹). «تجلیات قدسی؛ تمهیدات عددی اسطوره، سمبل و نماد». مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره ۱۵۶، صص ۲۵۹-۲۷۴.

-------------- (۱۳۸۷)، نمادها و رمز های گیاهی در شعر فارسی. تهران: زوار.

سرکاراتی، بهن (۱۳۵۰). پری (تحقیقی در حاشیهی اسطوره شناسی تطبیقی)». مجلهی دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی تبریز، دورهی ۲۳، شماره های ۱۰۰-۹۷، صص 1- ۳۲.

شاتوک، سیبل (۱۳۸۱). دین هندو. ترجمه حسن افشار. تهران: مرکز.

شمیسا، سیروس (۱۳۸۰). انواع ادبی. تهران: فردوسی.

صفاری، نسترن (۱۳۸۲)، »چهره ی اساطیری پری در شاهنامه» . مجله ی رشد آموزش زبان و ادب فارسی، سال هفدهم، شماره ی ۶۶، صص ۸۴-۸۸.

فاضلی، فیروز و ابراهیم کنعانی (۱۳۸۹). «سیاووش، شخصیتی آیینی و راز ناک در شاهنامه». مجله ی پژوهش های ادب عرفانی (گوهر گریا)، شماره ی ۱۳، صص ۹۳ - ۱۰۸.

فردوسی، ابو القاسم (۱۳۶۸). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. تهران: روزبهان.

فیروز مندی، بهمن و همکاران (۱۳۹۱). روایتی محلی از اسطوره ی «الهه ی باروری در لرستان». مجله ی زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان)، دوره ی چهارم، شماره ی ۲ (پیاپی ۱۲)، صص ۲۵-۴۳.

مان، اسکار (۲۰۰۶). تحفه ی مظفریه. مقدمه و دوباره نویسی محمد امین شیخ الاسلامی مکری (هیمن)، هه ولیر: ئاراس.

مردوخ روحانی، ماجد (۱۳۹۲). فرهنگ فارسی کردی، سنندج: دانشگاه کردستان، چاپ دوم.

مکی، مریم (۱۳۹۰). «بررسی تطبیقی ایزدان سه گانه در ایران و ارمنستان در دوران باستان». فصلنامه ی ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، دوره 7، شماره ی ۲۲، ص ۱۲۰-۱۴۱.

میرزایی ناظر، ابراهیم (۱۳۷۰). تفسیر واژه ی دیو و پری, ماهنامه ی چیستا، شماره ۸۲ و ۸۳، صص ۱۸۷-۱۹۴.

نظامی گنجوى، الیاس بن یوسف (۱۳۸۲). کلیات نظامی، تصحیح و شرح وحید دستگردی، تهران: طلایه.

نقوی، شهریار و همکاران (۱۹۹۳). فرهنگ اردو – فارسی، لاهور: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.

ورمازرن، مارتین (۱۳۷۲). آیین میترا، ترجمه ی بزرگ نادر زاد، تهران: چشمه.

هه ژار، عبد الرحمن شرفکندی (۱۳۷۶). هه نبانه بورینه ( فرهنگ کردی۔ فارسی). تهران: سروش.

یاحقی، سید محمد جعفر (۱۳۸۲). فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی، تهران: فرهنگ معاصر.

یکتایی، مجید (۱۳۴۹). «میترائیسم و سوشیانس مهر». مجلسه بررسی های تاریخی، شماره ۳۰، صص ۸۹-۱۲۶. یونگ، کارل گوستاو (۱۳۹۱). انسان و سمبل هایش، ترجمهی محدود سلطانیه، تهران: جامی.