پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 3,274 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,073,508 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,349 |
تحلیلی تطبیقی بر نیایش در شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ کردی | ||
| پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
| مقاله 9، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 5، شهریور 1397، صفحه 163-190 اصل مقاله (759.56 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مصطفی رادمرد* 1؛ میر جلال الدین کزازی2 | ||
| 1دبیر آموزش و پرورش و مدرس دانشگاه فرهنگیان | ||
| 2عضو هیئت علمی دانشگاه علامه | ||
| چکیده | ||
| از آنجا که نیایش و دعا می تواند یکی از موضوعات فرعی هر داستانی باشد، تجلی آن در داستان های حماسی از دیدگاه انواع ادبی می تواند آمیزه ای از نوع حماسی و غنایی باشد. الماسخان کندوله ای در سرایش شاهنامۀ کردی، متاثّر از روایات شفاهی و فرهنگ بومی، پاره ای از مفاهیم غنایی را متناسب با روحیات شخصی و شرایط فرهنگی مردم منطقۀ خود سروده است. در این جستار که با روش توصیفی - تحلیلی انجام شده، چگونگی بیان نیایش ها از زبان پهلوانان حماسی و نیز بیان آن به صورت تطبیقی در پنج داستان مشترک شاهنامۀ فردوسی و شاهنامۀ کردی الماسخان کندوله ای(بیژن و منیژه، رستم و سهراب، رستم و اسفندیار، سیاوش، شغاد) با هدف مشخّص کردن بسامد نیایش ها و برجسته کردن تمایزات فرهنگی در بیان آن ها، مورد بررسی قرار گرفته است. از مهم ترین یافته های پژوهش این است که بیان نمونه های نیایش در شاهنامۀ فردوسی، موجزتر از شاهنامۀ کردی است و زبان بیان الماسخان کندوله ای در بیان نیایش های نوع منفی آن(نفرین) تلخ‌تر و گزنده تر از زبان فردوسی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نیایش؛ شاهنامۀ کردی؛ شاهنامۀ فردوسی؛ الماسخان کندوله ای | ||
| مراجع | ||
|
منابع اسلامی ندوشن، محمد علی. (۱۳۸۱). ایران و جهان از نگاه شما مناسد، تهران: امیر کبیر . اکبری مفاخر، آرش. (۱۳۹۳). «رزمنامۀ کنیزک. پژوهشنامه ادب حماسی، سال دهم، شماره مجادهم، صص: ۱۴۵-۱۷۲. بلو، جویس. (۱۳۸۳). «گورانی و زازا». راهنمای زبان های ایرانی. (ج ۲). ویراستار: رودریگر اسمیت. ترجمه حسن رضایی باغ بیدی و همکاران. تهران: ققنوس. بهرامی، ایرج. (۱۳۸۹). شاهنامه کردی. تهران: آنا. جوان، مریم. (۱۳۸۱). «نیایشنامه فرهنگنامه ادب فارسی، چاپ دوم. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. چمن آرا، بهروز. (۱۳۹۰). «درآمدی بر ادب حماسی و پهلوانی کردی با تکیه بر شاهنامه کردی»، جستارهای ادبی. بهار ۱۳۹۰. شماره ۱۷۲. خزنه دار، مارف (۲۰۰۱). میژوی ئه ده بی کوردی. هولیر: ئاراس. داد، سیما، (۱۳۸۰). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید، چاپ چهارم. دهخدا، علی اکبر (۱۳۴۱). لغت نامه. تهران: سازمان لغت نامه. رادمرد، مصطفی (۱۳۹۵). رساله دکتری «تطبیق غنایی شاهنامه فردوسی و شاهنامه کردی الماسخان کند وله امی». با راهنمایی میر جلال الدین کزازی، اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، زمستان ۱۳۹۵. سر أمی، قدمعلی. (۱۳۷۵). از رنگ گال تا رنج خار (شکل شناسی قصه های شاهنامه)، تهران: علمی و فرهنگی، چاپ سوم. شریفی، احمد. (۱۳۷۴). «شاهنامه کردی، نمیرم از این پس که من زنده ام ». (مجموعه مقالات کنگره بزرگداشت فردوسی - دی ماه ۱۳۶۹ ش) به کوشش غلامرضا ستوده، تهران: دانشگاه تهران. شمیسا، سیروس. (۱۳۸۰). انواع ادبی، تهران، فردوس، چاپ هشتم. صفا، ذبیح الله. (۱۳۶۹). حماسه سرایی در ایران. تهران: امیر کبیر، چاپ پنجم صفی زاده، صدیق بوره که یی. (۱۳۷۸). تاریخ کرد و کوردستان. تهران: نشر آتید. فردوسی، ابو القاسم. (۱۳۹۳). نامه باستان (ج۲). پیرایش میر جلال الدین کزازی. تهران: سمت، چاپ هشتم فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۹۱). نامه باستان (ج3). پیرایش میر جلال الدین کزازی. تهران: سمت، چاپ هفتم فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۹۰). تام باستان (ج 2). پیرایش میر جلال الدین کزازی. تهران: چاپ سوم. فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۸۴). نامه باستان (ج۶). پیرایش میر جلال الدین کزازی. تهران: سمت. کزازی، میر جلال الدین. (۱۳۷۲). رویا، حماسه، اسطوره. تهران: مرکز کندوله ای، الماسخان. (۱۳۸۹). شاهنامه کردی، جمع آوری و بازنویسی محمدرشید امینی، سلیمانی: پنکه ی ژین گورانی، مصطفی بن محمود. (۱۳۸۳)، شاهنامه کردی. پیشگفتار، تصحیح، توضیح و واژه نامه ایرج بهرامی. تهران: هیرمند معین، محمد. (۱۳۷۸). فرهنگ معین. تهران: امیر کبیر، چاپ سیزدهم پایگاه اینترنتی پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران، www.Irandoc.ac.ir -Mackenzie, D.N. (1966). The Dialect of Awroman (Hawraman-I Luhon). Kobenhavn. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 381 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 769 |
||