پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 3,274 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,073,493 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,344 |
بازتاب سیمای آل و یاران پیامبر (ص) در اشعار کردی و فارسی ماموستا بێخود | ||
| پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
| مقاله 5، دوره 4، شماره 2 - شماره پیاپی 6، اسفند 1397، صفحه 55-71 اصل مقاله (747.93 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالله رسول نژاد* 1؛ عادل ملکی2 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کردستان | ||
| 2کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کردستان | ||
| چکیده | ||
| میل فطری بشر به ستایش جمال هستی و کمال انسانی، او را به مدح انسانهای بزرگوار واداشته و دیوان شاعران همواره مزین به مدح انسانهای بزگوار و کمالاتشان بوده است. با گسترش دین مبین اسلام و درخشش پرتو جمال صاحب «خُلُق عظیم» پیامبر رحمت، مدح وی، خاندان و یارانش و تمجید از خصال و کمالاتشان سرلوحهی دفتر شعر شاعران مسلمان در همهی اقوام گشت. شاعران کلاسیک کردی نیز که بیشترشان از مراکز و مدارس دینی سر برآوردهاند، در ثنای پیامبر، خاندان و یارانش همواره زبانزد بودهاند؛ از جملهی این شاعران، شاعر عارف ملا محمود مفتی متخلص به «بێخود» است که سراسر دیوانش معطر به عطر ثنای پیامبر، آل و اصحاب ایشان است؛ به گونهای که در سرودههایش به هر دو زبان فارسی و کردی، با سیاقی عاشقانه و بیانی عارفانه، با نثار گنج اخلاصش به پای صدق «صدّیق» خود را مستغنی از عالم اسباب میداند و تخم مهر «حیدر» را چنان در دل میپروراند، که سنّی و جعفری را خادم «سبطین نبی» میشمارد. در این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی نمونههای زیبایی از شعرهایش پرداخته و نشان داده میشود که وی در این مدایح با مقدمههای تغزلی زیبا، کلامش را با سوز و گداز عاشقانه و در قالب انواع صور خیال، از حالت روایی که در اغلب این گونه مدایح مرسوم است، خارج نموده و با بیانی عارفانه و صوفیانه، به آن رنگ و بوی عاطفی داده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ثنا؛ آل و اصحاب پیامبر (ص)؛ اشعار کردی و فارسی؛ بێخود؛ مضامین دینی | ||
| مراجع | ||
|
منابع قرآن کریم اقبال، محمد (۱۳۷۳). کلیات اشعار فارسی، با مقدمه احمد سروش. بیجا: سنایی، چاپ بیخود، ملا محمود مفتی (۱۳۹۳). دیوان بیخود. تحقیق و گردآوری: محمد ملا کریم. سنندج: شیخی، چاپ دوم. جزیری، شیخ أحمد (۱۳۹۳). دیوانی ملامی جه زیری. وه رگیرانی ماموستا هه ژار. تهران: پانیذ. خزنه دار، مارف (۱۹۸۴). میژووی ئه ده بی کوردی. بغداد: المؤسسة العراقیة. --- (۲۰۱۰). میژووی ئه ده بی کوردی. هولیر: آراس، چاپ دوم. الدهان، سامی (۱۹۹۸). المدیح. قاهره: دارالمعارف، چاپ دوم. دهخدا، علی اکبر (۱۳۵۲). لغت نامه دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. رمضانی، ربابه و وسیم مهدوی (۱۳۹۳). «تطبیق بین المدائح النبویة عند الشعراء الأکراد الإیرانیین المعاصرین و البردة». مجلة تراث الأدبی، ۲۱، ۱۱۸-۱۰۱. روحانی، بابامردوخ (۱۳۸۲). تاریخ مشاهیر کرد. تحقیق: محمد ماجد مردوخ روحانی. تهران: سروش، چاپ دوم. که لهور، نه وزاد، (۲۰۰۸). ره هه ندی ئایین له شیعری کلاسیکی کوردی. هه ولیر: التفسیر. مدرس، عبدالکریم (۱۳۸۹). دانشمندان کرد در خدمت علم و دین. ترجمه: احمد حواری نسب. تهران: اطلاعات. --- (۱۹۷۹). یاد مه ردان، بغداد: چاپخانه ی کوری زانیاری کورد. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 532 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,886 |
||