
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,635 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,401 |
بررسی حملونقل عمومی و ارزیابی خطوط اتوبوس تندرو کلانشهر اصفهان مطابق با استاندارد 2016 BRT | ||
فصلنامه مطالعات شهری | ||
مقاله 1، دوره 9، شماره 33، بهمن 1398، صفحه 3-14 اصل مقاله (891.88 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J011.2019.937 | ||
نویسندگان | ||
مهدی اله دادی1؛ علی شماعی* 2؛ فرزانه ساسان پور3 | ||
1دکتری رشتهی جغرافیا گرایش برنامهریزی شهری | ||
2دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی تهران | ||
3جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران | ||
چکیده | ||
امروزه به کارگیری و توسعه سیستمهای حمل ونقل عمومی راهکاری مناسب برای کاهش ترافیک شهری محسوب میگردد. اما انتخاب سیستم باید متناسب با ویژگیهای شهر و البته قابل رقابت با وسایل نقلیه شخصی باشد تا بتواند مطلوبیت کافی را برای استفادهکنندگان به ارمغان آورد. در این مطالعه مشکلات موجود در سیستم حملونقل اتوبوس شهری از دیدگاه استفادهکنندگان بررسی و مشخص شد که مهمترین مشکل خطوط اتوبوسرانی کلانشهر اصفهان به ترتیب، عدماطمینان و رعایت زمانبندی حرکت ناوگان، زمان سفر زیاد به دلیل سرعت پایین ناوگان، مدت زمان فعالیت و سرویسدهی، شلوغی ناوگان و سرفاصله زمانی بالاست که راهکار اصلی رفع آن، تخصیص مسیر ویژه به ناوگان اتوبوس شهری یا به عبارتی تبدیل خطوط معمولی اتوبوس شهری به اتوبوس تندرو است. در این پژوهش که از نوع کاربردی است از ترکیب روشهای توصیفی_تحلیلی استفاده شده است. اهداف اصلی این پژوهش: تعیین جایگاه سامانه اتوبوس تندرو کلانشهر اصفهان طبق استاندارد BRT 2016 ارائه شده به وسیله مؤسسه ITDP و تعیین امتیاز خطوط، تعیین سطح رضایتمندی استفادهکنندگان با انجام نظرسنجی و همچنین شناخت نقاط ضعف و قوت سیستم از این دو دیدگاه است. نتایج نشان میدهد که امتیاز متوسط خطوط اتوبوس تندرو شهر اصفهان زیر استاندارد برنزی قرار دارد و بیشترین امتیاز کسب شده در معیار مربوط به ایستگاهها و کمترین امتیاز در معیار مربوط به استفاده از تجهیزات ارتباطی بوده است. ولی از نگاه استفادهکنندگان، خطوط اتوبوس تندرو توانسته 74درصد از امتیاز گروه شاخصهای مختلف را به دست آورد و به ترتیب 21 و 13درصد از استفادهکنندگان خودروی شخصی و مسافران تاکسی را جذب خود کند. مهمترین دلایل مسافران برای استفاده از خطوط اتوبوس تندرو به ترتیب سرعت خوب، نظم زمانی اتوبوسها و راحتی و آسایش عنوان شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
حمل و نقل عمومی؛ اتوبوس تندرو؛ استاندارد BRT؛ ارزیابی رضایتمندی؛ شهر اصفهان | ||
مراجع | ||
Amiripour, S. M. M. F., F.; Farahmandi I. and Mohsenian, S.H. . (2012). Presentation of a Practical Method for Modifying Bus Lines After Implementing a BRT Line, Case Study: Mashhad. 12th Transportation and Traffic Engineering Conference Iran. Asia Urbans. (2008). Training on Urban Sustainability Management for Municipalities. Retrieved from Cham, L., Chang, M., Chung, J., Darido, G., Geilfuss, C., Henry, D., . . . Schneck, D. (2006). Honolulu Bus Rapid Transit (BRT) Project Evaluation. Retrieved from de Aragão, J. J. G., Yamashita, Y., & Orrico Filho, R. D. (2016). BRT in Brazil: Designing services in function of given infrastructure projects or designing infrastructure in function of established service quality patterns? Research in Transportation Economics, 59, 304-312. Ghadiri F., V. B., and Sadeghi, Z. . (2015). Evaluation of Public Transport System (BRT) Based on Satisfaction and Priorities of Passengers Case Study: Isfahan City Express Bus Line. Hafez Nia, M. (2009). Introduction to Research in Humanities: SAMT. Hughes, C. K. (2012). Guangzhou bus rapid transit emissions impact analysis. Retrieved from Isfahan University of Technology Consultants. (2012). Comprehensive Transportation Studies of Isfahan Metropolitan Area: Public Transportation Devices. Retrieved from ITDP. (2016). The BRT Standard. Kaewkluengklom, R., Satiennam, W., Jaensirisak, S., & Satiennam, T. (2017). Influence of psychological factors on mode choice behaviour: Case study of BRT in Khon Kaen City, Thailand. Transportation research procedia, 25, 5072-5082. Ki Manesh, M. J. A. a. A. F. (2015). Investigation of Extremist Buses in Isfahan and Comparing Different Factors with BRT 2012 Standard. Kordnaic AS, M. M. (2011). Deployment, Improvement and Development of Extremely Busy (B.R.T) Solutions to Reduce Metropolitan Traffic. Traffic Management Studies, 6, 20. Lleras, G. C. (2003). Bus rapid transit: impacts on travel behavior in Bogotá. Massachusetts Institute of Technology, Mavi, R. K., Zarbakhshnia, N., & Khazraei, A. (2018). Bus rapid transit (BRT): A simulation and multi criteria decision making (MCDM) approach. Transport Policy, 72, 187-197. Mortensen, S., Cain, A., & Van Nostrand, C. (2009). Miami Urban Partnership Agreement (UPA) Project Phase 1A–Transit Evaluation Report. Retrieved from Municipality, I. (2015). www.isfahan.ir/amar. Naderan, A., Shepani, A. (2011). Urban Transportation Management. Retrieved from Olufemi, O. A. (2008). Public transport innovation: the impact of BRT on passenger’s movement in Lagos metropolitan area of Nigeria. Pakistan Journal of Social Sciences, 5(8), 845-852. Saghaei, M., Sadeghi Z. and Aghili N. (2014). Performance Evaluation of Radical Bus System (BRT) in Isfahan Metropolis from the Citizens' Viewpoint. Geographical Space. Salavati, A. a. A. T. (2012). Increasing Safety and Efficiency in Radical Bus System (BRT) (Case Study of Line 1 of Isfahan Radical Bus), . 12th Iranian Conference on Transport and Traffic Engineering. Satiennam, T., Jaensirisak, S., Satiennam, W., & Detdamrong, S. (2016). Potential for modal shift by passenger car and motorcycle users towards Bus Rapid Transit (BRT) in an Asian developing city. IATSS Research, 39(2), 121-129. Thole, C., Cain, A., & Flynn, J. (2009). The EMX Franklin Corridor BRT project evaluation. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 664 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,855 |