
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,598 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,387 |
مطالعه چگونگی گذران اوقات فراغت دختران برحسب سرمایه های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی (دختران مجرد گیلانغرب) | ||
جامعه شناسی فرهنگ و هنر | ||
مقاله 3، دوره 2، شماره 2، تیر 1399، صفحه 80-59 اصل مقاله (614.46 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.34785/J016.2020.548 | ||
نویسندگان | ||
وکیل احمدی* 1؛ جلیل کریمی2؛ پرستو محمدی3 | ||
1استادیار جامعهشناسی، گروه جامعه شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
2، استادیار گروه جامعهشناسی، گروه جامعه شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
3کارشناسی ارشد گروه جامعه شناسی، گروه جامعه شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
چکیده | ||
اوقات فراغت فرصتی برای بازیابی سلامت جسمی، روحی و روانی و توانمندی فرهنگی و اجتماعی است. با توجه به مشکلات بیکاری، ازدواج و ساختار اجتماعی- فرهنگی حاکم بر زندگی روزمره دختران در شهرهای کوچک، گذران اوقات فراغت آنان از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی فعالیت فراغتی دختران ازدواج نکرده در شهر گیلانغرب بوده است. روش پژوهش کمی، به لحاظ اجرا پیمایش و برای گردآوری دادهها از پرسشنامه با نمونه 315 نفری از دختران ازدواج نکرده 18 تا 35 ساله استفاده شده است. فعالیتهای فراغتی دختران با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به شش دسته ارتباطی واقعی، ارتباطی مجازی، انفعالی بیرونی، انفعالی خانگی، فرهنگی و مذهبی تقسیم شدند. بیشترین فعالیت فراغتی دختران، از نوع فراغت انفعالی خانگی و ارتباطی مجازی و کمترین آن فراغت فرهنگی بوده است. فراغتهای فرهنگی، انفعالی خانگی و انفعالی بیرونی با سرمایه اقتصادی و فرهنگی قرابت بیشتری داشته، در حالی که فراغت مذهبی، ارتباطی واقعی و مجازی با سرمایه اجتماعی قرابت بیشتری داشتهاند. در مجموع، میتوان گفت با توجه به سطح پایین سرمایه فرهنگی و اقتصادی دختران در شهر گیلانغرب، سرمایه اجتماعی، نوع و میزان فعالیت فراغتی آنها را تعیین کرده است و فعالیتهای فراغتی اصلی (انفعالی) که نتیجه سرمایه اجتماعی و ساختار فرهنگی و اجتماعی جامعه است در راستای بهبود و توانمندسازی فرهنگی دختران نیست. بنابراین سیاستگذاران و برنامهریزان فعالیتهای فراغتی میبایست به بستر و زمینه شکلگیری فعالیتهای فراغتی، چگونگی گذران اوقات فراغت دختران و پیامدهای چنین فعالیتهای فراغتی توجه داشته باشند. | ||
کلیدواژهها | ||
اوقات فراغت؛ دختران؛ سرمایه اجتماعی؛ سرمایه اقتصادی؛ سرمایه فرهنگی | ||
مراجع | ||
ابراهیمی، قربانعلی؛ مسلمی پطرودی، رقیه. (1390). اوقات فراغت، سرمایه فرهنگی و زنان. زن در توسعه و سیاست. دوره 9، شماره 4: 91-73. ادریسی، افسانه. (1393). افتراق در سرمایه اقتصادی خانوادهها و ترجیحات فعالیتهای فراغتی جوانان. مطالعات فرهنگ- ارتباطات. سال پانزدهم، شماره 28: 239-213. بوردیو، پییر. (1380). نظریه کنش؛ دلایل عملی و انتخاب عقلانی. ترجمه مرتضی مردیها، تهران: انتشارات نقش و نگار. بوردیو، پییر. (1397). تمایز؛ نقد اجتماعی قضاوتهای ذوقی. ترجمه حسن چاوشیان، تهران: نشر ثالث. بهرامی، گودرز؛ خادمیان، طلیعه. (1391). بررسی نحوه گذراندن اوقات فراغت دانشآموزان متوسطه شهر تهران و عوامل مؤثر بر آن با تأکید بر نقش خانواده. فصلنامه خانواده و پژوهش، 9(3):119-89. توسلی، غلامعباس. (1375). جامعه شناسی کار و مشاغل. تهران. انتشارات سمت. حبیبپور گتابی، کرم؛ نازک تبار، حسین؛ فرج تبار، رضا. (1391). مقایسه مصرف فراغت در بین زنان شاغل و خانهدار در شهر ساری. مطالعات راهبردی زنان. سال پانزدهم، شماره 58: 190-163. خواجهنوری، بیژن؛ مقدس، علی اصغر. (1387). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر میزان گذران اوقات فراغت؛ مورد مطالعه: دانش آموزان دبیرستانی شهرستان آباده. پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، دوره 8، شماره 2: 133-156. دومازیه، ژوفر. (1352). زمان فراغت از دیگاه تاریخی و جامعهشناسانه. ترجمه مهدی آدینه، مجله فرهنگ و زندگی، شماره 12: 13-23. رجبزاده، احمد. (1381). رفتارهای فرهنگی ایرانیان: فعالیت و مصرف کالاهای فرهنگی در تهران. طرح پژوهشی. رستگار خالد، امیر؛ مصلحی جنابیان، نرگس؛ صلاحی، آمنه. (1395). تأثیر فنآوریهای جدید بر اوقات فراغت و سرمایه اجتماعی جوانان. مطالعات فرهنگ- ارتباطات، سال هفدهم، شماره 33: 146-126. رفعتجاه، مریم؛ رشوند، مرجان؛ شهیدی زندی، مریم. (1389). تبیین جامعه شناختی فعالیتهای فراغتی دختران جوان با تأکید بر عوامل آسیبشناختی آن. فصلنامه شورای فرهنگی اجتماعی زنان، سال سیزدهم، شماره 50: 29-80. روجک، کریس. (1395). نظریه اوقات فراغت، اصول و تجربهها، ترجمه عباس مخبر، تهران: انتشارات تیسا. ریاضی، سید ابوالحسن. (1392). تصویری از فرهنگ مصرفی جامعه ایران با استفاده از دادههای یک پیمایش ملی پیرامون گذران اوقات فراغت. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران. دوره ششم، شماره 4: 153- 137. زارع، بیژن؛ مالکی عذاری، علیرضا. (1394). مطالعه رابطه نظام ارزشی و نحوه گذراندن اوقات فراغت جوانان در شهرستان دشت آزادگان. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال یازدهم، شماره 39: 170-143. ساروخانی، باقر. (1370). درآمدی بر دایره المعارف علوم اجتماع. تهران: انتشارات کیهان. سازمان ملی جوانان. (1381). بررسی وضعیت اوقات فراغت جوانان. تهران: اهل قلم صادقی، رسول؛ بلالی، اسماعیلی؛ محمدپور، احمد. (1389). نابرابری اجتماعی در حوزه فراغت. فصلنامه رفاه اجتماعی، سال دهم شماره 39: 389-357. صادقی فسایی، سهیلا؛ عرفان منش، ایمان. (1397). تفاوتهای جنسیتی در ادغام اجتماعی فنآوریهای جدید با اوقات فراغت نوجوانان: ترجیح یا تحمیل؟. فصلنامه زن در فرهنگ و هنر، دوره 10، شماره 1: 132-115. صرافزاده، پریسا؛ محمدصالحی، نرگس؛ خیراللهی، فاطمه؛ رحیمی، زهرا؛ محمد بیگی، ابوالفضل. (1395). بررسی چگونگی گذراندن اوقات فراغت و متغیرهای وابسته به آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم سال 94. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم. دوره دهم، شماره یازدهم: 85-94. عباسزاده، محمد؛ مبارک بخشایش، مرتضی؛ معروف پور، مینا. (1392). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با نحوه گذران اوقات فراغت در بین دانشآموزان دختر و پسر شهر نقده. (1389-1390). مطالعات علوم اجتماعی ایران. سال دهم: 126-160. کریمی، جلیل. (1398). سبک زندگی در مناطق محروم کرمانشاه. طرح پژوهشی توانمندسازی مناطق محروم شهر کرمانشاه، کارفرما: جهاد دانشگاهی استان کرمانشاه. کفاشی، مجید؛ پیرجلیلی، زهرا. (1395). گذران اوقات فراغت زنان در فضای مجازی (شهر تهران در سال 1394). فصلنامه زن و جامعه، دوره 7: 122-105. فانی، مریم؛ اصغرپور، احمدرضا. (1393). اوقات فراغت در شرایط ناکارآمدی فرهنگی؛ مطالعه کیفی دختران جوان در شهر بجستان. دومین کنفرانس بین المللی جامعه شناسی و علوم اجتماعی، تهران، 1-19. فکوهی، ناصر؛ انصاری مهابادی، فرشته. (1382). اوقات فراغت و شکل گیری شخصیت فرهنگی، نمونه موردی دو دبیرستان دخترانه شهر تهران. فصلنامه انسانشناسی. دوره اول، شماره چهارم، 61-89. قلیپور، ماجده؛ مهدوی، محمد صادق؛ ساروخانی، محمد باقر. (1395). نقش جهانی شدن ارتباطات بر نحوه گذران اوقات فراغت زنان جوان (مورد مطالعه: زنان جوان استان مازندران). فصلنامه مطالعات جامعه شناختی جوانان. سال هفتم، شماره 22: 118-101. مختارزاده، فریبا. (1396). بررسی عوامل و متغیرهای موثر بر میزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت زنان قوچان، اولین کنفرانس ملی پژوهشهای نوین ایران و جهان در روانشناسی و علوم تربیت.، حقوق و علوم اجتماعی، تهران، 1-9 . وبلن، تورستین. (1383). نظریه طبقه مرفه، ترجمه فرهنگ ارشاد. تهران: نشر نی. مرکز آمار ایران. (1395). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. www.amar.org Bittman, M & and Wajcman, J.(2000). The Rush Hour: The Character of Leisure Time and Gender Equity. Social Forces, 79(1), 165-189 Bodur, F. (2000). Evaluation of the leisure activities of students in Turkey. Sport Discus, 6, 175-180. Bradley, G. & Inglis, B. C. (2012). Adolescent leisure dimensions, psychosocial adjustment, and gender effects. Journal of Adolescence, 35(5):1167-76 Thrane, Ch. (2002). Men, women and leisure time: Scandinavian evidence of gender inequality. Leisure Sciences, 22(2), 109-122. Tuyckom, V, Scheerder. J. (2010). A multilevel analysis of social stratification patterns of leisure-time physical activity amongEuropeans. Science & Sports, In Press, Corrected Proof, Available online 11 June 2010 C. Van Tuyckom, J. Scheerder.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 722 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 479 |