
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,502 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,349 |
جایگاه کهن الگوی اصل مادینه در اشعار شیرکو بیکس | ||
پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
مقاله 3، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 10، اسفند 1399، صفحه 1-16 اصل مقاله (498.22 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J013.2020.125 | ||
نویسندگان | ||
ساغر سلمانینژاد مهرآبادی* 1؛ جیهاد رشید2 | ||
1استادیار، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران | ||
2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه صلاح الدین، اربیل، عراق | ||
چکیده | ||
«مام مِهین» از جمله کهنالگوهای معرفی شده از سوی کارل گوستاو یونگ، روانشناس سویسی، است که به بخش ناخودآگاه ذهن مربوط میشود. این نمونهی ازلی نمودهای مثبت و گاه منفی دارد. در فرهنگ آریایی مام مهین (اصل مادینه) معنایی بسیار گسترده دارد و از آن دسته کهنالگوهایی است که با شرایط جغرافیایی و تاریخی و فرهنگی، انتقال آن از خودآگاه به ناخودآگاه اتفاق افتاده است تا مانع از نابودی آن گردد. با توجه به پیشینهی زن سالاری در فرهنگ آریایی و حضور ایزدبانوان مختلفی از قبیل ناهید و آناهیتا کهنالگوی مام مِهین در اشعار شیرکو بیکس بهعنوان یک شاعر کردزبان که از فرهنگ آریایی تاثیر پذیرفته، نمود یافته است. در این پژوهش، سعی نگارندگان بر آن است تا با استفاده از شیوة تحلیلی- توصیفی و به صورت تبیینی نشان دهند که شیرکو توانسته است هر دو جنبة مثبت و منفی این کهنالگو را در اثر هنری خود آشکار سازد؛ بهگونهای که تصاویر ارائه شده از سوی شیرکو هم به معنای مثبت تمایل داشته و هم در دنیایی از زشتیها و تیرگیها نمود یافته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که شعر شیرکو تصویری روشن، ناب و کامل از مام مهین ارائه داده است که در عین تحمل تمام سختیها و دردها، قابل ستایش است. این شیوهی بازنمایی ناشی از نگاه وسیع و تسلط این شاعر کردزبان بر حوزة فرهنگی کردها است که اغلب به گونهای ناخودآگاه نمایان میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
شیرکو بیکس؛ کهنالگوی زن؛ شعر؛ ایزد بانوان؛ مام مِهین | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
منابع
آموزگار، ژاله (1374). تاریخ اساطیری ایران. چاپ دوم. تهران: سمت.
الیاده، میرچا (1368). آیینها و نمادهای آشناسازی. ترجمه نصرالله زنگویی. تهران: آگاه.
بهار، مهرداد (1376). از اسطوره تا تاریخ. تهران: چشمه.
پورخالقی چترودی، مهدخت (1387). درخت شاهنامه ارزشهای فرهنگی و نمادین درخت در شاهنامه. مشهد: آستان قدس رضوی.
پورداوود، ابراهیم (1377). یشتها،جلد دوم. تهران: اساطیر.
ثمینی، نغمه (1387). تماشاخانه اساطیر (اسطوره و کهننمونه در ادبیات نمایشی ایران). تهران: نشر نی.
دوبوکور، مونیک (1376). رمزهای زند ه جان. ترجمه جلال ستاری. تهران: مرکز.
رضایی، مهدی (1383). آفرینش و مرگ در اساطیر. چاپ دوم. تهران: اساطیر.
رنگچی، غلامحسین (1372). گل و گیاه در ادبیات منظوم فارسی تا ابتدای دوره مغول. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
روتون، کنتنولز (1381). اسطوره، ترجمه ابوالقاسم اسماعیل پور. چاپ دوم. تهران: مرکز
زمردی، حمیرا (1385). نقد تطبیقی ادیان و اساطیر. تهران: زوار.
ژیران، فلیکس (1375). اساطیر یونان. ترجمة ابوالقاسم اسماعیلپور. تهران: فکر روز.
شمیسا، سیروس (1383). داستان یک روح، چاپ ششم. تهران: فردوسی.
شوالیه، ژان ژاک و آلن گربزان (1376). فرهنگ نمادها.ترجمه سودابه فضائلی. تهران: جیحون.
بیکس، شیرکو (1386). مجموعه شعر میهمان خزانى. ترجمه رضاکریم مجاور. تهران: نشر چشمه.
--- (2013). صندلی. ترجمه سیامند شاسواری. سلیمانیه: سهردهم.
--- (2013). آینه هاى کوچک. ترجمه عزیز ناصرى. کردستان: گلاویژ.
دادگی، فرنبغ (1369). بندهش. ترجمه مهرداد بهار. تهران، توس.
فریدا، فوردهام (1374). مقدمهای بر روان شناسی یونگ. ترجمة حسین یعقوب پور. تهران :اوجا.
کزازی، جلال الدین (1376). رؤیا. حماسه، اسطوره، تهران: نشر مرکز.
کمبل، جوزف (1391). قدرت اسطوره. ترجمه عباس مخبر. چاپ هفتم. تهران: نشر مرکز.
گراهام، هوف (1365)، گفتاری درباره نقد. ترجمه نسرین پروینی. تهران: امیر کبیر.
گرین، ویلفرد ال و دیگران (1376). مبانی نقد ادبی. ترجمه فرزانه طاهری. تهران: نیلوفر.
گویری، سوزان (1388). آناهیتا در اسطورههای ایرانی. چاپ سوم. تهران: ققنوس.
لاهیجی، شهلا و مهرانگیز کار (1387). شناخت هویت زن ایرانی در گسترة پیش تاریخ و تاریخ. چاپ چهارم. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
مصطفوی، مصطفی (1383). چگونه آفریده شدیم: خلقت جهان هستی از دیدگاه قرآن و احادیث. کاشان: مرسل.
مورنو، آنتونیو (1384). یونگ، خدایان و انسان مدرن. ترجمه داریوش مهرجویی. تهران: مرکز.
هاید، مگی (1379). یونگ. ترجمه نورالدین رحمانیان. تهران: پژوهش و شیرازه.
- هینلز، جان (1386). شناخت اساطیر ایران. ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضلی. تهران: چشمه.
یاحقی، محمد جعفر (1375). فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی. چاپ دوم. تهران: وزارت فرهنگ و آموز ش عالی، مؤسسة تحقیقات و مطالعات فرهنگی سروش.
یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی، ترجمه پروین فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
--- (1370). روانشناسی و دین، ترجمه دکتر محمد حسین سروری. تهران: سخن.
--- (1383). آیون. ترجمه پروین فرامرزی و فریدون فرامرزی. تهران: مرکز.
--- (1389). انسان و سمبولهایش، ترجمه محمود سلطانیه. چاپ هفتم. تهران: جامی.
--- (1395). ناخودآگاه جمعی و کهنالگو. ترجمة فرناز گنجی و محمدباقر اسماعیلپور. تهران: جامی. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 872 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 617 |