
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,610 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,391 |
بررسی تطبیقی امثال و مثلنماهای عربی و کردی: در مجمع الأمثال میدانی با پهندی پیشینیان ملّا غفور دبّاغی | ||
پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
مقاله 5، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 10، اسفند 1399، صفحه 35-47 اصل مقاله (448.1 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J013.2020.250 | ||
نویسندگان | ||
مهرداد آقائی* 1؛ طاهر قاسمی2 | ||
1استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
2کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
مَثَل یا همان ضربالمثل، یکی از قدیمیترین گونههای ادبی شناخته شده است که از اجداد و نیاکان، سینه به سینه و بدونِ هیچگونه دخل و تصرّفی به ما رسیده است. گنجینۀ امثال زبانهای عربی و کُردی، سرشار از اصول اخلاقی و مبانی معرفتی بوده و برتابندۀ آداب و رسوم این دو ملت است و میتوان غنای فرهنگی و علمی را در ضربالمثلهای این دو زبان شاهد بود. تأثیر و تأثّر میان دو ملّت عرب و کُرد، در حوزههای مختلف، بهویژه در حوزهی ادبیات شفاهی (أمثال و حِکَم) به وضوح به چشم میخورد. ابوالفضل میدانی، ادیب و لغوی و نحوی مشهور قرن پنجم و آغاز قرن ششم هجری نویسندۀ کتاب مجمعالأمثال عربی است. ملّا غفور دبّاغی ادیب معاصر کُرد نیز نویسندۀ کتاب مشهور پهندیپیشینیان کُردی است. این پژوهش درصدد است با مطالعه ضربالمثلهای عربی و کُردیِ دو کتاب ارزشمند مجمع الأمثال و پهندیپیشینیان اشتراکات و تفاوتهای امثال را در این دو کتاب بیان کند. پژوهش حاضر با روش تحلیلی-توصیفی و با رویکرد تطبیقی به مقایسۀ برخی از ضربالمثلهای عربی و کُردی از نظر محتوا و مضمون پرداخته و نشان داده است این امثال، به دلیل اشتراکات فرهنگی، تجربههای مشترک دو ملّت، نزدیکی جغرافیایی و شیوۀ زندگی، دارای مضامین بسیار نزدیک به هم بودهاند که میتواند نشان از تأثیرپذیری زبان و ادبیات کُردی از زبان و ادبیات عربی باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات تطبیقی؛ أمثال عربی؛ پند کُردی؛ میدانی؛ ملا غفور دباغی؛ پهندی پیشینیان؛ مجمعالأمثال | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
منابع
فارسی:
احمدی، جمال و کژال فداکار (1394). «نالی و استفاده از امثال و حکم در دیوان»، پژوهشنامهی ادبیات. دوره اول. شماره اول. صص. 25 - 50.
باقری، محمدتقی (1396). فرهنگ جامع ضرب المثل های موضوعی. تهران: انتشارات محمدتقی باقری.
پارسا، سید احمد (1382). «سیری در دوازده هزار مثل فارسی و سی هزار معادل آنها» کتاب ماه ادبیات و فلسفه. شماره 65 و66. صص 118-123.
پارسا، سید احمد (1384). «مثل ها از نگاهی نو» مجله رشد آموزش زبان و ادب فارسی. شماره 75. صص. 4-17.
دهخدا، علی اکبر (1386). امثال وحکم. چاپ چهاردهم. تهران: امیر کبیر.
شکوری زاده بلوری، ابراهیم (1380). دوازده هزار مثل فارسی وسی هزار معادل آن. مشهد: آستان قدس رضوی.
مصطفائی راد، نادر، رسول نژاد، عبدالله و سید احمد پارسا (1391). پایاننامه بررسی تطبیقی امثال عربی و کُردی. دانشگاه کردستان. سنندج.
کردی:
دهبباغی، مه لاغه فوور (1394). پهندی پیشینیان. سقز: ئه ندیشه.
خال، شیخ محمد (1971). په ندی پیشینیان . بغداد. بی جا.
زارعی، اسماعیل (2010). فهرهه نگی په ند.کوردستان: ههولیر.
رسول ابراهیم، شوکریه (1984). په ندی پیشینیان و قسهی نه سته قی کُردی، بی جا.
شارباژێری، عثمان (1969) .گلشن. بغداد. بی جا.
شاره زا، کریم (1983) . المثل المقارن. بغداد. بی جا.
عربی:
جزراوی، احمد (2008). بعض الشائع من المثل الکُردی العربی المقارن. دهوک: مؤسسة سیبریز للطباعة و النشر الکوردیة.
میدانی، ابوالفضل.(2003). مجمع الأمثال. بیروت: مکتبة الهلال. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,033 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,736 |