
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,635 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,401 |
جایگاه فرهنگ و ادبیات نزد ملوک کُرد شبانکاره (٧٥٦ ق-٤٢١ ق) | ||
پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
مقاله 8، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 11، شهریور 1400، صفحه 85-95 اصل مقاله (1.45 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J013.2021.265 | ||
نویسندگان | ||
حمید اسدپور1؛ حسین سلیمی* 2 | ||
1استادیار گروه تاریخ، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران | ||
2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران | ||
چکیده | ||
ملوک کُرد شبانکاره یکی از حکومتهای محلی در جنوب ایران و پسکرانههای خلیج فارس است که بیش از سه قرن دوام داشته است. این حکومت که با چندین قدرت سیاسی و مشهور تاریخ ایران و اسلام، ازجمله خلافت بنیعباس، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، مغولان و ایلخانان همدوره بود، جایگاه مهمی در تحولات جنوب ایران و خلیج فارس در زمان مورد اشاره داشته است. این پژوهش در پی بررسی جایگاه این حکومت کُرد نژاد در تاریخ جنوب ایران و پسکرانههای خلیج فارس است. شبانکارهها که از نژاد کرد به حساب میآیند از عهد ساسانی وارد صحنه تاریخ جنوب ایران شده و پس از ورود اسلام به ایران، همواره یکی از بازیگران مهم تاریخ ایران، بهویژه در مناطق جنوبی، بودند تا آنکه موفق به تأسیس حکومت در قرن پنجم هجری شدند و نهایتاً به دست آل مظفر در قرن هشتم هجری منقرض گردیدند. ملوک کرد شبانکاره در طول 308 سال (، قدرتمداری، گاه به استقلال و گاه با تابعیت به حفظ دولت خویش پرداختند. این پژوهش در پی پاسخ به این سؤال است که مهمترین ویژگی ملوک شبانکاره کدام بود. فرضیه محوری این است که عنصر فرهنگی در نزد ملوک شبانکاره نقش اساسی و بنیادین ایفا نموده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که برخلاف نظر برخی از محققان، عنصر فرهنگ و تعلقات فرهنگی در نزد ملوک شبانکاره به عنصر قوام دهنده تبدیلشده بود. | ||
کلیدواژهها | ||
شبانکاره؛ کرد؛ حکومت؛ عناصر فرهنگی؛ پسکرانههای خلیجفارس | ||
مراجع | ||
منابع
آل ابراهیم، محمد رضا. (1387). آثار باستانی. اماکن مذهبی و گردشگاهی در استهبان، تهران: سته بان.
ابن ابراهیم، محمد. (1348). سلجوقیان و غز در کرمان. تهران: علم.
ابن بلخی. (1363). فارسنامه. بر اساس متن مصحح دسترنج و نیکلسن، تصحیح منصور رستگار فسایی،فارس: بنیاد فارسشناسی.
اسدپور، حمید. (1393). تاریخ شبانکاره. بوشهر: دانشگاه خلیج فارس.
حافظ، شمسالدین محمد. (1388). دیوان غزلیات. به کوشش بهاءالدین خرمشاهی و هاشم جاوید، چاپ دوم، تهران: فروغ دانش.
شیرازی، احمد بن ابیالخیر. (1350). شیرازنامه.تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
شبانکارهای، محمد بن علی. (1363). مجمعالانساب. تهران: امیرکبیر.
شبانکارهای، صاحب. (1389). دفتر دلگشا. به کوشش غلامحسین شبانکارهای و پروانه بهرامی، تهران: بنیاد فارسشناسی، آوند اندیشه.
صداقت کیش، جمشید. (1381). کردان پارس و کرمان. تهران: علمی گالج.
ــ (1390) کردان شبانکاره. تهران: علمی کالج.
فسایی، حسن. (1367). فارسنامه ناصری. به اهتمام منصور رستگار فسایی، تهران: امیرکبیر.
غفوری، رضا. (1396). «دفتر دلگشا و تلمیحات شاهنامهای آن». کاوشنامه، سال هجدهم، شماره 34، صص35-10.
نطنزی، معینالدین و پروین استخری. (1363). منتخب التواریخ معینی، تهران: اساطیر.
شیرازی، عبدالله بن فضلالله (وصاف الحضره). (1388). تجزیه الامصار و تزجیه الاعصار، به کوشش ایرج افشار و محمود امید سالار، تهران. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 569 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 573 |