
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,574 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,376 |
پویایی هنجارگریزی معنایی در قرآن کریم مابین کاربرد و ژرفای معنی | ||
مطالعات ادب اسلامی | ||
دوره 1، شماره 2، مرداد 1401، صفحه 143-161 اصل مقاله (324.26 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/j022.2022.015 | ||
نویسندگان | ||
السید محمد سالم العوضی* 1؛ رجب إبراهیم أحمد عوض2 | ||
1قسم اللغة العربیة، کلیة اللغات والاتصال، جامعة زین العابدین، ترینجانو، مالیزیا | ||
2کلیة اللغة العربیة، جامعة السلطان عبدالحلیم معظم شاه الإسلامیة العالمیة، مالیزیا | ||
چکیده | ||
هنجارگریزی یک روش بلاغی هیجان انگیز است زیرا بر گیرنده اثر میگذارد و وی را به فضاهای وسیعتر و ژرفای معنایی بیشتر میبرد. هنجار گریزی یک کارکرد زبانی است که میان خالق کلام، متن و دریافت کننده، رابطه برقرار میسازد و صرفا یک مجموعه قواعد خشک و انعطاف ناپذیر نیست. این فن، متن را از نشانه هایی بارگیری می کند که اگر گیرنده بدون توجه به آنها تلاش کند متن را بفهمد، به خطا خواهد رفت و نمی تواند به معنای درست متن هدایت شود. هنگامی که نوبت به قرآن میرسد کاربست هنجارگریزی سبب ایجاد لایههای دیگری در سخن میشود و جلوههای جدیدی از بلاغت قرآنی را بر ما آشکار میسازد. پژوهش حاضر با شیوه توصیفی-تحلیلی تلاش دارد تا در جهت شناخت اسلوبهای بیان در قرآن گام بردارد و از اسرار نهفته سخن معجز، پرده بردارد و لایههای دیگری را از معنای ظاهر سخن، بگشاید. نتایج نشان میدهد که در قرآن صور متعددی از هنجارگریزی وجود دارد که با ابزارهای بلاغی چون مجاز، استعاره و کنایه، ایجاد شده است که هدف از آن، اثر گذاشتن بر روان مخاطب و ایجاد تحول درونی در وی است. | ||
کلیدواژهها | ||
هنجار گریزی؛ معناشناسی؛ قرآن کریم؛ مجاز؛ استعاره؛ کنایه | ||
مراجع | ||
القرآن الکریم.
ابن منظور، أبو الفضل جمال الدین محمد بن مکرم بن منظور. (د.ت). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
أبو العدوس، یوسف. (1997). الاستعارة فی النقد الأدبی الحدیث. عمان: الأهلیة للنشر والتوزیع.
بوطارن، محمد الهادی. (2008). المصطلحات اللسانیة والبلاغیة والأسلوبیة والشعریة. بیروت: دار الکتاب الحدیث.
الجرجانی، عبد القاهر. (2001). أسرار البلاغة. (شرح وتعلیق وتحقیق: محمد عبد المنعم خفاجی وعبد العزیز شرف). بیروت: دار الجیل.
الجرجانی، عبد القاهر. (د.ت). دلائل الإعجاز (الطبعة الثالثة). (قرأه وعلق علیه: محمود محمد شاکر). القاهرة: مکتبة الخانجی.
الجرجانی، علی بن عبد العزیز. (د.ت). الوساطة بین المتنبی وخصومه. (تحقیق: محمد أبو الفضل إبراهیم وعلی محمد البجاوی). بیروت: دار القلم.
حسن، عبد الواحد. (1999). العلاقات الدلالیة والتراث البلاغی العربی. الإسکندریة: مکتبة الإشعاع الفنیة.
الزمخشری، أبو القاسم محمود بن عمر الزمخشری الخوارزمی. (د.ت). الکشاف عن حقائق التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل. (تحقیق: عبد الرزاق المهدی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
السبکی، أحمد بن علی. (2001). عروس الأفراح فی شرح تلخیص المفتاح. (تحقیق: خلیل إبراهیم). بیروت: دار الکتب العلمیة.
السید شیخون، محمود. (1978). الأسلوب الکنائی نشأته وتطوره وبلاغته. القاهرة: مکتبة الکلیات الأزهریة.
الصغیر، محمد حسن. (1994). مجاز القرآن خصائصه الفنیة وبلاغته العربیة. بغداد: دار الشؤون الثقافیة العامة.
الصغیر، محمد حسین علی. (1999). أصول البیان العربی فی ضوء القرآن الکریم. بیروت: دار المؤرخ العربی.
طبانة، بدوی. (1982). معجم البلاغة العربیة. الریاض: دار العلم للطباعة والنشر.
عبد المطلب، محمد. (د.ت). البلاغة العربیة قراءة أخرى. بیروت: مکتبة لبنان.
عبدالله دراز، محمد. (1957). النبأ العظیم. الکویت: دار القلم للطباعة والنشر والتوزیع.
عید، رجاء. (1979). فلسفة البلاغة بین التقنیة والتطور. الإسکندریة: منشأة المعارف.
فندریس، جوزیف. (1950). اللغة. (تعریب: عبد الحمید الدواخلی ومحمد القصاص). القاهرة: مکتبة الأنجلو المصریة.
القزوینی، الخطیب. (د.ت). الإیضاح فی علوم البلاغة. (شرح وتعلیق: محمد عبد المنعم خفاجی). بیروت: دار الجیل.
کوهن، جان. (1986). بنیة اللغة الشعریة. (ترجمة: محمد الولی ومحمد العمری). المغرب: دار توبقال للنشر.
محمد ویس، أحمد. (2003). الانزیاح فی منظور الدراسات الأسلوبیة. الریاض: مؤسسة الیمامة الصحفیة.
المسدی، عبد السلام. (1977). الأسلوب والأسلوبیة. تونس: الدار العربیة للکتاب. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 286 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,569 |