پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 289 |
| تعداد مقالات | 2,825 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,308,396 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,378,217 |
انضمام در کردی اردلانی : رقابت صرف و نحو | ||
| پژوهشنامه ادبیات کردی | ||
| مقاله 10، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 13، شهریور 1401، صفحه 139-157 اصل مقاله (596.58 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J013.2022.008 | ||
| نویسندگان | ||
| شاهین احمدی شاد1؛ یادگار کریمی* 2؛ غلامحسین کریمی دوستان3؛ وحید غلامی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی، گروه زبان شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران | ||
| 2دانشیار زبان شناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 3استاد زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 4استادیار گروه زبان انگلیسی و زبانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش به بررسی فرآیند انضمام در کردی اردلانی با تأکید بر بازشناخت ماهیت حوزه‌ای این فرایند در بستر جدال نظری نحوی - صرفی می‌پردازد. انضمام اسم یکی از فرآیندهای واژهسازی است که در صورت متعارف آن موضوع درونی اسمی به هسته فعل واژگانی منضم و سبب تشکیل یک فعل انضمامی می‌شود. بررسی دادههای زبان کردی، که از پیکره زبان کردی آنلاین دانشگاه کردستان استخراج گردیده است، نشان از آن دارد که رویکرد نحوی نمیتواند تبیین مناسبی از انضمام اسم در این زبان به دست دهد؛ چرا که در کردی اردلانی میتوان نمونههایی از انضمام موضوع بیرونی به فعل را یافت که با مفروضات رویکرد نحوی مغایر است. به طور مشخص، انضمام موضوع بیرونی به فعل برآیند حرکتی تلقی می‌شود که در آن عنصر حرکت‌کننده بر رد خود حاکمیت ندارد. بر این اساس، حرکت موضوع بیرونی به سمت فعل «شرط گسترش» اشتقاق‌های نحوی را نقض میکند. این شرط کمینه‌گرایانه در حقیقت بخشی از محدودیت‌هایی را که در نظریه حاکمیت و مرجع‌گزینی توسط «اصل محدودیت حرکت هسته» تبیین می‌یافتند پوشش می‌دهد. در نتیجه، بر پایه مشاهدات تجربی و مفروض پنداشتن شرط گسترش در اشتقاق سازه‌های نحوی، واضح است که انضمام اسم به فعل در کردی اردلانی را فرایندی صرفی، و نه نحوی، قلمداد کنیم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انضمام؛ صرف؛ ساختار موضوعی؛ شرط گسترش؛ کردی | ||
| مراجع | ||
|
ارکان، فائزه (1385). «فرایند انضمام اسم: رویکرد نحوی یا صرفی». مجله زبان و زبانشناسی، ش. ٢، صص. 95-110.
خوشدونی فراهانی، اکرم (1395). «فعل مرکب، سبک یا سنگین؟». پژوهشهای زبانشناسی، س. ٨، ش. ١، شماره ترتیبی 14، صص. ٣٦-١٧.
دبیرمقدم، محمد (1376). «فعل مرکب در زبان فارسی». مجله زبانشناسی، س. 12، ش. 1 و 2، صص. 2-46.
_____(1390). زبانشناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زبان زایشی. ویراست دوم، تهران: انتشارات سمت.
شقاقی، ویدا (1386). مبانی صرف. تهران: سمت.
_____ (1386). «انضمام در زبان فارسی». مجله دستور. جلد 3، ش. 3، صص. 3-40.
شهدایی، کژال (1392). بررسی ساختمان گروه فعلی در زبان کردی بر پایه نظریه ساختواژه توزیعی. پایان نامه کارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه کردستان.
طباطبایی، علاءالدین (1382). اسم و صفت مرکب در زبان فارسی تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
_____(1387). «ترکیب در زبان فارسی (2)». نامه فرهنگستان. دوره دهم، ش. ١ (مسلسل 37)، صص. 130-136.
کریمی، یادگار(1388). ساخت کنایی: منشا و ماهیت آن. پایان نامه دکتری زبانشناسی همگانی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی.
کریمی دوستان، غلامحسین(1379). «برخی ترکیبات و اشتقاقات فارسی و نظریه ساخت موضوعی». علوم اجتماعی و انسانی، دوره ١٦، ش. ٢، پیاپی 30 و 31.
نظری، گلاره و همکاران (1399). «بررسی انضمام در فارسی بر اساس صرف توزیعی». پژوهشهای زبانشناسی، سال ١٢. ش. ٢، شماره ترتیبی 23، صص. ٢٦-١.
ویسی، هیوا (1398). «نقدی بر تقسیمبندی شاخههای زبان کردی بر مبنای حوزهی جغرافیایی». پژوهشنامه ادبیات کردی. دوره ٥، شماره 8، صص. ١٤٠-١٢٥.
Alessio, M. (2009). Noun Incorporation: A new theoritical perspective. University of Padua Department of Linguistic, Communicative and Performing Arts. Baker, M. (1985). “The mirror principle and morphosyntactic explanation”. Linguistic Inquiry 16: 373-416. _______ (1988). Incorporation: A theory of grammatical function changing. Chicago: University of Chicago Press. E.Smornova, S. Shustova. “Non Incorporation in English as Valency Changing- device.” Lingua 2017. Grimshaw, J. (1990). Argument Structure, MIT Press, Cambridge, Mass. ______ (1994). Introduction to Government and Binding Theory (2nd ed.), Oxford: Basil Blackwell. Hale. K. L. & S. J. Keyser (1993). On argument structure and the lexical expression of syntactic relations. In K. Hale and S. J. Keyser (Eds.), The view from building 20: Essays in Linguistics in Honor of Sylvain Bromberger (pp. 76-111). Cambridge, A: MIT Press. _______ (2002). Prolegomenon to a Theory of Argument Structure. MIT Press. Haig, E. (2004) Some Observations on the Critique of Critical Discourse Analysis. Studies in Language and Culture, 25, 129-149. Karimi, S. (1997). “Persian complex verbs: idiomatic or compositional?” Lexicology 3 (1): 273-318. Karimi-Doostan. Gh. (1997). Light verb constructions in Persian, Ph.D. Dissertation, Essex University, England. Lieber, R. (2010). Introducing Morphology. Cambridge: Cambridge University Press. Man-Seob Yang. (2014). “The well-formed condition for Korean noun incorporation..”Pacific Science Review, Volume 16, Issue 2, June 2014, Pages 89–96 Mithun, M. (1984). “The evolution of noun incorporation”. Language 60: 847-893. Mohammad, J. & Karimi, S. (1992). “Light verbs are taking over: complex verbs in Persian.” Proceedings of the Western Conference on Linguistic (WECOL) 5. (PP 195-212). Rosen, S. (1989). “Two types of incorporation: A lexical analysis”. Language 65: 294- 317. Siddiqi, D. (2018). Distributed Morphology. The Oxford Handbook of Morphological Theory, edited by Jenny Audring and Francesca Masini, Oxfird University Press. Smirnova, E. and Shustova, S., 2017. “Noun-incorporation in English as a valency-changing device. Lingua, 194, pp.15-25. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 571 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 284 |
||