
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 355 |
تعداد مقالات | 3,429 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,341,277 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,041,525 |
ارزیابی سرعت و مدت پر شدن دانه در ارقام گندم تحت رژیمهای مختلف آبیاری تکمیلی | ||
تولید و ژنتیک گیاهی | ||
مقاله 4، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 5، آذر 1402، صفحه 59-70 اصل مقاله (468.34 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J020.2022.016 | ||
نویسندگان | ||
هوشمند امجدی1؛ فرزاد حسین پناهی* 2؛ عادل سی و سه مرده3 | ||
1دانشجوی دکتری، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
2استادیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
3دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
چکیده | ||
فرآیند پرشدن دانه تحت تأثیر دو عامل مهم سرعت و طول دورهی پرشدن دانه قرار دارد. سرعت پرشدن دانه صفتی است که میتواند در انتخاب ژنوتیپها در شرایط تنش خشکی طی برنامههای اصلاحی استفاده شود؛ هرچند گزینش به این روش دشوار خواهد بود. این آزمایش با هدف ارزیابی سرعت و مدت پرشدن دانه تحت سطوح مختلف آبیاری تکمیلی در ارقام گندم، بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری در 3 سطح: بدون آبیاری (دیم)، آبیاری در مرحله سنبلهدهی و آبیاری در مراحل سنبلهدهی + اوایل دانهبندی در کرتهای اصلی و تیمار رقم شامل پنج رقم گندم به نامهای آذر2، ریژاو، سرداری، سیروان و هما در کرتهای فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد تیمار دو بار آبیاری تکمیلی در مراحل سنبلهدهی و دانهبندی با میانگین 4/1 میلیگرم در روز، بیشترین و تیمار بدون آبیاری با میانگین 9/0 میلیگرم در روز، کمترین سرعت تجمع ماده خشک در دانه را داشتند. همچنین رقم هما با میانگین 3/1 میلیگرم در روز، بیشترین و رقم ریژاو نیز با میانگین 01/1 میلیگرم در روز کمترین متوسط سرعت پرشدن دانه را داشتند. تیمار دو بار آبیاری با میانگین 6/34 روز دارای دوره موثر پرشدن دانه بیشتری نسبت به سایر سطوح آبیاری بود. تیمار بدون آبیاری نیز با میانگین 30 روز دارای کمترین دوره موثر پرشدن دانه بود. به طور کلی آبیاری تکمیلی در مزارع گندم دیم به واسطه افزایش طول دوره پرشدن دانه و همچنین افزایش سرعت پر شدن دانه میتواند سبب افزایش عملکرد و پایداری تولید گردد. | ||
کلیدواژهها | ||
انباشت دانه؛ انتقال مجدد؛ تنش خشکی؛ فتوسنتز | ||
مراجع | ||
Ahmadi, A., Saeedi, M.,&Jahansuz, M.R. (2005). Pattern of photosynthetic material distribution and grain filling in improved bread wheat cultivars under stress and non-drought stress conditions. Iranian Journal of Agricultural Sciences, 36 (6), 1336-1343. (In Persian). Amjadi, H., Siosemardeh, A.,&Hosseinpanahi, F. (2019). Evaluation of yield and yield components of wheat varieties under supplemental irrigation levels. Journal of Plant Production and Genetics, 1(1), 23-32. (In Persian) Babazadeh, H., Shahrokhi, F., Manshouri, M.,& Davoudi, F. (2011). Investigation of the effect of supplementary irrigation on yield components of dryland wheat yield in Abhar region, Zanjan province. Journal of Water Resources Engineering, 4, 75-84. (In Persian). Brdar, M.D., Marija, M., Kraljevic, B.,& Borislav, D. (2008). The parameters of grain filling and yield components in common wheat (Triticumaestivum L.).and durum wheat (Triticum turgidum L. Var.Durum).Central European Journal of Biology, 3(1), 75-82. Fallahi, H. A., Siadat, S.A.A.,& Ezzat Ahmadi, M. (2007). The effect of supplementary irrigation and nitrogen on grain yield, yield components and wheat-protein of Koohdasht cultivar. Journal of Water, Soil and Plants in Agriculture, 7 (4), 225-238. (In Persian). González Esteban, A.L. (2017). Patterns of world wheat trade 1945–2010: the long hangover from the second food regime. Journal of Agrarian Change, 18 (1), 87-111. Kosova, K., Urban, M.O., Vítamvas, P.,& Prasil, I.T. (2016). Drought stress response in common wheat, durum wheat, and barley: transcriptomics, proteomics, metabolomics, physiology, and breeding for an enhanced drought tolerance. In: Hossain, M.A., Wani, S.H., Bhattacharjee, S., Burritt, D.J., Tran, L.S.P. (Eds.), Drought Stress Tolerance in Plants: Molecular and Genetic Perspectives, vol. 2. Springer International Publishing, pp. 277e314. Cham. Leport, L., Turner, N.C.,&French, J. (1999). Physiological responses of chickpea genotypes to terminal drought. European Journal of Agronomy, 11, 279- 291. Papakosta, D.K., &Gagianas, A.A. (1991). Nitrogen and dry matter accumulation, remohilization, and losses for Mediterranean wheat during grain filling. Agronomy Journal, 83, 864-870. Poureisi, M., Nabipour, M.,&Meskarbashi, M. (2019). Evaluation of grain filling rate and remobilization of stem soluble carbohydrates in barley cultivars under drought stress at the end of the season. Journal of Environmental Stresses in Agricultural Sciences, 12 (4), 1129-1139. (In Persian). Rahmi Karizki A., Galshi, S.,& Soltani, A. (2015). Evaluation of improvement of grain filling rate and period during breeding processes in wheat cultivars. Journal of Plant Production Research, 22(1), 23-38. (In Persian). Ramazanpour, M.R., Dastfal, M.,&Malakouti, M. J. (2008). The effect of potassium in reducing drought stress in wheat in Darab Fars region. Journal of Soil and Water Sciences, 22 (1), 127-135. (In Persian). Reynolds, M.P., Pask, A.,& Mullan, D. (2012). Physiological Breeding I: Interdisciplinary Approaches to Improve Crop Adaptation. Mexico, CIMMYT. Fisher, R. A., Maurrer, R. 1978. Drought resistance in spring wheat cultivars; Grain yield responses. Australian Journal of Agricultural Research,29, 897-903. Yang, J.,& Zhang, J. (2006). Grain filling of cereals under soil drying. New Phytologist, 169, 223-236. Yu, Z.W. (2003). Crop Cultivation. Agricultural Press, Beijing.China Agricultural press, 199p. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 669 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 278 |