پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 355 |
| تعداد مقالات | 3,429 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,341,317 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,041,536 |
سبک شناسی گفتمان قضات و متهمان در دادگاه از منظر زبانشناسی حقوقی | ||
| پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد | ||
| مقاله 4، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 3، آذر 1402، صفحه 41-63 اصل مقاله (593.25 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jls.2023.139833.1045 | ||
| نویسندگان | ||
| ثریا سبهانی1؛ بهمن گرجیان* 2؛ الخاص ویسی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران | ||
| 2دانشیار گروه زبانشناسی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران | ||
| 3دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| زبانشناسی حقوقی به عنوان علمی نوپا و مؤثر در واکاوی گفتمان در پرونده‌های دادگاه و تسهیل روند دادرسی اعم از مراحل بازپرسی و تشکیل پرونده تا صدور حکم کارساز است. این رشته، شاخه‌ای از زبانشناسی کاربردی است که در تحلیل گفتمان عوامل دادگاه و کشف ساختار و سبک سخن در مکالمات، محققین را یاری می‌رساند. پژوهش حاضر تحلیل مکالمات قضات و متهمان دادگاههای کیفری ایران را با توجه به نظریه سبک گفتاری مکمنامین (2004) انجام داده است. روش پژوهش، تحلیلی-توصیفی است. سؤال اصلی در خصوص کشف بسامد الگوهای گفتاری قضات و متهمان در 29 پرونده است. داده‌های این مطالعه از مکالمات دادگاه در تارنمای آپارات و آرشیو شبکۀ مستند صدا و سیما گردآوری و پیاده‌سازی گردید. سپس تحلیل کیفی داده‌ها به‌وسیلۀ محاسبۀ بسامد و درصد نشانگرهای سبکی در گفتمان قضات و متهمان انجام شد. نتایج این پژوهش در خصوص متغیر «سبک گفتاری» نشان داد که قضات در مقایسه با متهمان به صورت معناداری از نشانگر «استفاده از سبک گفتاری رسمی» بهره برده و سبک گفتاری خود را از متهمان متمایز کرده بودند. کاربرد نتایج این پژوهش در تربیت قضات، قبل و در حین خدمت منجر به افزایش دانش زبانشناسی و تحلیل گفتمان آن‌ها می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زبانشناسی حقوقی؛ سبک گفتاری؛ کاربردشناسی زبان؛ گفتمان دادگاه؛ مکمنامین؛ نشانگرهای سبکی | ||
| مراجع | ||
|
منابع فارسی
آقاگلزاده، فردوس؛ فرازندهپور، فائزه؛ گلفام، ارسلان (1389). «تحلیل زبانشناختی آراء قضایی بر اساس الگوی خلاق: رویکرد حوزۀ زبانشناسی حقوقی». پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی، 1(1): 11-27.
آقاگلزاده، فردوس (1391). زبانشناسی حقوقی (نظری و کاربردی). ویراست دوم. تهران: نشر علم.
راسخ مهند، محمد (1399). «گونههای زبان فارسی در ایران». پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری. 1(1): 28-41.
زائری، عظیمه؛ آقاگلزاده، فردوس؛ عامری، حیات (1396). «توصیف و تحلیل شیوههای زبانی و فرازبانی وکلا جهت اقناع در دادگاههای علنی ایران: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری». جستارهای زبانی. 8(5): 139-158.
سبهانی، ثریا؛ گرجیان، بهمن؛ محمودی، خلیل؛ ویسی، الخاص (1401). «شناسایی هویت نوشتاری و گفتاری متهمان در دادگاه از منظر زبانشناسی حقوقی». پژوهشهای حقوق جزا و جرمشناسی، 10(20): 289-316.
سبهانی، ثریا، بهمن گرجیان، خلیل محمودی و الخاص ویسی (1402). «طبقهبندی تشخیصهای بازپرسی با کمک نشانگرهای ساختاری و سبکی مکالمات دادگاه در چارچوب زبانشناسی حقوقی مکمنامین». جستارهای زبانی، 14(4): 57-82.
عباسزاده، فرنگیس؛ گرجیان، بهمن؛ ویسی، الخاص (1399). «تحلیل نشانگرهای کلامی و سبکی در گفتمان حقوقی دادگاههای انقلاب». زبان فارسی و گویشهای ایرانی، 5(2): 231-244.
علینژاد، بتول؛ نجفپور، اعظم (1400). «برجستگی هجایی در گونۀ فارسی اصفهانی». زبانشناسی گویشهای ایرانی، 6(1): 33-63.
فتاحی‌پور، مجید (1395). «روان‌شناسی مهارت نگارش: ابهام‌پذیری عاملی مؤثر بر کمیت و کیفیت نگارش زبان انگلیسی». پژوهشهای زبانشناختی در زبانهای خارجی، 6(2): 393-415.
مؤمنی، نگار (1389). «زبانشناسی قانونی: بررسی شهادت در دادگاه با توجه به ویژگیهای زبانی». کارآگاه، 3(10): 60-83.
نجفی، پریسا؛ حقبین، فریده (1399). «راهبردهای کلامی در تعامل بازجویی (جستاری در گفتمانکاوی قضایی)». جستارهای زبانی، 11(4): 391-418.
References
Ahmad, A., Saleem, M. M., & Hussan, S. (2019). “A stylistic study of legal language in the verdicts of the Supreme Court of Pakistan”. Pakistan Journal of Social Sciences, 39(2): 429-436.
Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2007). Qualitative research for education: An introduction to theory and methods (5th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Coulthard, M., & Johnson, A. (2007). An introduction to forensic linguistics: Language in evidence. London and New York: Routledge.
Creswell, J. W. (2009). Thousand Oaks. (3rd ed.). CA: Sage.
Crystal, D. (1995). “Review of forensic stylistics”. Language, 71: 381-384.
Grant, T., & Baker, K. (2001). “Identifying reliable, valid markers of authorship: A response to Chaski.” Forensic Linguistics, 8(1): 66-79.
Johnstone, B. (2000). Qualitative methods in sociolinguistics. Oxford University Press.
McMenamin, G. R. (1993). Forensic stylistics. Amsterdam: Elsevier Science Publishers.
McMenamin, G. R. (2001). “Style markers in authorship studies”. Forensic Linguistics, 8(2): 93-97.
McMenamin, G. R. (2004). Forensic linguistics: Advances in forensic stylistics. USA, Florida: CRC Press.
Schreier, M. (2013). Qualitative content analysis. Sage.
Shuy, R. W. (1993). Language crimes: The use and abuse of language evidence in the courtroom. Oxford: Blackwell.
Tuurosong, D., Pelpuo, R. H., & Bakuuro, J. (2018). “Stylistics as an approach to discourse analysis: A thematic textual analysis”. British Journal of English Linguistics, 6(2): 58-71.
Zamruddin, M. P. & Arafah, B. (2019). “A discourse stylistics analysis on the regularities in Alice Walker’s The Color Purple”. The Second Annual International Conference on Language and Literature, 422-436
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 371 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 325 |
||