
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,553 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,368 |
جنسیت زدگی نشانه ها در خود - نگاره های زنان (مطالعۀ موردی: آثار هنرمندان پسامدرن) | ||
جامعه شناسی فرهنگ و هنر | ||
مقاله 2، دوره 6، شماره 3 - شماره پیاپی 21، مهر 1403، صفحه 14-25 اصل مقاله (676.44 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/scart.2024.140617.1452 | ||
نویسندگان | ||
عطیه نتاج مجد* 1؛ شقایق یعقوبی2 | ||
1استادیار، گروه هنر، موسسه آموزش عالی طبری، بابل، ایران | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه هنر، موسسه آموزش عالی طبری، بابل، ایران | ||
چکیده | ||
کارکرد نظامهای زبانی که یک پیام را توسط نشانهها منتقل میکنند، تثبیت واقعیت و طبیعیسازی آن بوده که این امر خالی از ایدئولوژی و لایههای معنایی نمیباشد و افراد یک جامعه به جهت دریافت پیام، نشانهها را در قالب قراردهای فرهنگی میآموزند. بازنمایی تصویری از طریق نظام زبانی بصری در طول تاریخ ایدهها و باورهایی از تمام امور، نظیر جنسیت و هویت را پدید آورده است و جامعه آنها را فرا گرفته است. هنرمندان پستمدرن که همواره در پی ساختارشکنی و آشناییزُدایی هستند، در آثار خود به نقد باورهای طبیعیسازی شدهدر جامعه، از طریق بازنماییِ هنجارشکن و نامتعارف، می پردازند. در این پژوهش خودنگارههای عکاسان پستمدرن که توسط دالهای بصری ، قراردادهای از پیشتعیین شدهی هویت و جنسیت را به چالش کشیدند، مورد توجه قرار گرفته و با اتکا به دیدگاه اُمبرتو اِکو تحلیل شده است. هدف از این کار کشف لایههای معنایی و وجوه اشتراکِ آثار و واسازی ایماژهای مسلط هویت و جنسیت در عصر حاضر است. نمونه مورد مطالعه، خودنگارههای سه عکاس پستمدرنِ زن، سیندی شرمن، کلود کائون و جیلیان ورینگ میباشد. نتایج نشان می دهد که خوانش عکس غالباً امری بین الاذهانی است و کیفیت خوانش به حلقه خوانندگان وابسته است. به علاوه، فهم متن همواره نوعی غیرطبیعیسازی آن است. نتایج همچنین بیانگر آن است که آثار مورد بحث صرفاُ ارجاع به خود نبوده و در آنها از رمزگانی بهره برده شده که بر جنسیتزده بودن نحوه بکارگیری نشانهها در بازنمایی زن تأکید دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
واسازی؛ آشنایی زدایی؛ خودنگاره؛ جنسیت زدگی؛ پستمدرن | ||
مراجع | ||
احمدی، بابک (۱۳۹۹). از نشانههای تصویری تا متن. تهران: نشر مرکز.
احمدی، بابک (۱۳۸۵). ساختار و تأویل متن جلد ۱. تهران: نشر مرکز.
اِکو، اُمبرتو (۱۳۹۹). نشانهشناسی. ترجمه پیروز ایزدی، تهران: ثالث.
برجر، جان (۱۳۹۵). شیوههای دیدن. ترجمه زیبا مغربی، تهران: شورآفرین.
بیت، دیوید (۱۳۹۵). مفاهیم عکاسی. ترجمه محمدرضا رئیسی و مارال زیاری، تهران: حرفه نویسنده.
تینتز، سوزان (۱۳۸۵). گیلیان ورینگ. ترجمه پدرام دیبازر، نشریه تندیس، ۸۵، ۲۶.
حسنپور، مهناز و محمدی وکیل، مینا (۱۴۰۰). مطالعه چندگانگی هویت در آثار سیندی شرمن با رویکرد روانکاوانه فروید. جلوه هنر، ۳۰، ۳۳ ـ ۴۷.
حکیم، اعظم و کاتب، فاطمه (۱۳۹۷). تحلیل تاریخی ـ جنسیتی نقاشیهایی برگرفته از روایت جودیت با تأکید بر اثر فلورانسی آرتمیزیا جنتیلسکی. جلوه هنر، 10 (2)، ۱۷ ـ ۲۶.
دانسی، مارسل (۱۳۹۶). فهم نشانهشناسی رسانهها. ترجمه گودرز میرانی، بهزاد دوران، تهران: انشارات علمی و فرهنگی.
رحیمی، فاطمه (۱۳۹۰). جایگاه متن، مؤلف و خواننده از دیدگاه اُمبرتو اِکو. ادبپژوهی، 18، ۱۲۵ ـ ۱۴۳.
زینالعابدینی، پیام و شفیعیون، حوری (۱۴۰۲). کلیشهسازی جنسیتی و بازنمایی زنان در سینمای ایران. فصلنامه علمی جامعهشناسی فرهنگ و هنر، 5 (2)، ۱۹ ـ ۳۵.
ضیمران، محمد (۱۳۸۲). درآمدی بر نشانهشناسی هنر. تهران: نشر قصه.
عباسلو، احسان (۱۳۹۱). نقد روانشناختی. کتاب ماه ادبیات، ۱۷۸، ۱۰۹ ـ ۱۱۵.
کریمی، جلیل؛ قلیپور، سیاوش و علیمرادی، زینب (۱۳۹۹). بازنمایی هویت زن در ضربالمثلهای «لکی». فصلنامه علمی جامعهشناسی فرهنگ و هنر، 2 (4)، ۶۵ ـ ۸۸.
گرت، استفانی (۱۳۹۷). جامعهشناسی جنسیت. ترجمه کتایون بقایی، تهران: نشر نی.
لوئیس، اِما (۱۴۰۰). گرایشهای عکاسی. ترجمه مینا جمالسیسی، تهران: کتاب آبان.
مکآفی، نوئل (۱۴۰۰). ژولیا کریستوا. ترجمه مهرداد پارسا، تهران: نشر مرکز.
میتفورد، میراندابوروس (۱۳۹۶). دایرةالمعارف مصور نمادها و نشانهها. ترجمه معصومه انصاری و حبیب بشیرپور، تهران: نشر سایان.
References Goffman, E. (1976). Gender advertisement, The Society for the Anthropology of Visual Communication, USA. Gravano, V. (2009). Explorations, Simulations: Claude Cahun and Self Identity. European Journal of Women`s Studies, 16, 353 – 371. Gumpert, L. (1999). Grey Art Gallery. New York university. Fantuzzi, A. (2020). Me, Myself and I. The Self-Portrait in Postmodern Time. Art Style, Art & Culture International Magazine, 6, 27-42. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 211 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 163 |