نظم و پیوستگی آیات سوره مطففین با نگاهی به مدل نیل رابینسون

قرآن کریم.

ابن عاشور، محمدطاهر. (1997). تفسیر التحریر والتنویر (المجلد الثانی عشر). دار سحنون.

اقبال، ابراهیم، صادقی، عماد، و خیراندیش، ابوذر. (1394). تاریخ گذاری سوره مطففین (موردپژوهی مکی یا مدنی بودن سوره مطففین و نقش آن در تفسیر). پژوهشنامه معارف قرآنی، 6(23)، 139-166. https://doi.org/10.22054/rjqk.2015.5410

آلوسی، محمود‌بن عبدالله. (1430). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی (علی عبدالباری عطیه، محقق). (المجلد العاشر، الطبعة الثالثة). دارالکتب العلمیه.

بستانی، محمود. (1424). التفسیر البنائی للقرآن الکریم (ج 5، چاپ اول). بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.

توکلی محمدی، نرجس. (1396). تحلیل انتقادی مبانی و روش نیل رابینسون در باب پیوستگی متن (تناسب) قرآن کریم (رسالة دکتری). دانشگاه تهران.

توکلی محمدی، نرجس، و پویازاده، اعظم. (1396). واکاوی کارکرد تحلیل گفتمان در اثبات پیوستگی متن قرآن کریم با تاکید بر رهیافت نیل رابینسون. مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، 1(4)، 25-54. https://quranicstudies.ihcs.ac.ir/article_3046.html

جوادی آملی، عبدالله. (1389). تسنیم: تفسیر قرآن کریم (ج 18). اسراء.

حسین‌احمد، عبدالرزاق. (1420). المکی و المدنی فی القرآن الکریم. دار ابن عفان.

حوی، سعید. (1409). الاساس فی التفسیر (المجلد الحادی عشر، الطبعة الثانیة). دارالسلام.

دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه (ج 4). دانشگاه تهران، موسسه لغت‌نامه دهخدا.

دهقانی، فرزاد، سخدری، مریم، و مصطفایی، محمد. (1402). تبیین پیوستگی آیات سوره حدید بر اساس مدل آیینه ای نیل رابینسون. پژوهشهای قرآنی، 28(106)، 69-92. 10.22081/jqr.2023.63668.3509

رابینسون، نیل. (1390). ساختار و تفسیر سوره مومنون (أبوالفضل حری، مترجم). حسنا، فصلنامه تخصصی تفسیر، علوم قرآن و حدیث، 2(8)، 16-46. http://noo.rs/sVDky

رابینسون، نیل. (1391). دستان باز؛ قرائتی دوباره از سوره مائده (محمدکاظم شاکر و انسیه عسگری، مترجمان). پژوهشهای قرآنی، 18(69)، 156-190. https://jqr.isca.ac.ir/article_3345.html

راحتی‌بلاباد، مهناز، آل‌رسول، سوسن، و پارسایی، تهمینه. (1402). تحلیل ساختاری سوره اعراف بر اساس سیاق‌محوری آیات مربوط به داستان هود (ع) در اثبات پیوستگی متن قرآن با استفاده از روش نیل رابینسون و تکمیل آن. نشریه قرآن‌شناخت، 16(1)، 59-78. https://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/291

رامیار، محمود. (1362). تاریخ قرآن (چاپ اول). أمیرکبیر.

رضایی‌هفتادر، حسن، و زاهدی‌فر، سیفعلی. (1394). آسیب‌شناسی پژوهش نیل‌رابینسون درباره دجّال. انتظار موعود، 15(51)، 7-18. https://www.entizar.ir/article_75343.html

روحانی، محمود. (1366). المعجم الاحصائی لالفاظ القرآن الکریم: فرهنگ آماری کلمات قرآن کریم. آستان قدس رضوی.

روستایی، زهرا، و ایماندار، حمید. (1401). مطالعه تطبیقی نظریه میشل کویپرس و نیل‌رابینسون درباره مسئله نظم قرآن. پژوهش‌های زبانشناختی قرآن، 11(2)، 127-146. 10.22108/nrgs.2023.135375.1820

زرقانی، عبدالعظیم. (1408). مناهل العرفان فی علوم القرآن. دارالفکر.

سیوطی، جلال‌الدین. (د. ت.). الاتقان فی علوم القرآن (محمد ابوالفضل ابراهیم، محقق). منشورات رضی.

شاکر، محمدکاظم. (1398). رویکردی نو به اعجاز فرآن کریم (چاپ اول). انتشارات جامعة علامه طباطبایی.

شهریاری نسب، سروش، علیزاده منامن، عیسی، و دهقانی، فرزاد. (1397). زبان‌شناسی در خدمت نظم قرآن (چاپ اول). انتشارات عاصم.

صانعی پور، محمدحسن، و لطفی، سیدمهدی. (1395). پیوستگی متن قرآن کریم (چاپ اول). جامعة الإمام صادق.

طباطبایی، سید محمد حسین. (1363). ترجمه تفسیر المیزان (سیدمحمدباقر موسوی همدانی، مترجم). دفترانتشارات اسلامی.

طباطبایی، سید محمد حسین. (1391). المیزان فی تفسیر القرآن. موسسه الاعلمی للمطبوعات.

طبرسی، فضل‌بن حسن. (1425). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. موسسه الاعلمی للمطبوعات.

عبدالرئوف، حسین، و حری، ابوالفضل. (1386). سازگان زبان شناختی قرآن. زیبا شناخت، (17)، 345-370. https://tinyurl.com/3c3e7h8y

عبدالرئوف، حسین، و میر، مستنصر. (1390). مطالعه قرآن به منزله اثری ادبی (أبوالفضل حری، مترجم). نیلوفر.

فاضلی، حمیدرضا، دهقان منگابادی، بمانعلی، زارع زردینی، أحمد، و حیدری مزرعه آخوند، محمدعلی. (1401). بازخوانی انسجام ساختاری قران کریم در پرتو نظریه نظم متقارن از دیدگاه ریموند فرین (مطالعه موردی سوره بقره). پژوهش‌های ادبی- قرآنی، 10(4)، 1-22. 20.1001.1.23452234.1402.10.4.1.0

فتاحی زاده، فتحیه، و شیردل، معصومه. (1396). پژوهشی در تاریخ گذاری سوره «مطففین» (بر مبنای ادله نقلی و اجتهادی). فصلنامه مطالعات قرآنی، 8(29)، 157-179. https://sanad.iau.ir/journal/qsf/Article/655061?jid=655061

فتح الهی، ابراهیم. (1389). متدولوژی علوم قرآن. جامعة الإمام صادق.

فخر رازی، محمدبن عمر. (1411). التفسیر الکبیر او مفاتیح الغیب. دارالکتب العلمیه.

قائمی نیا، علیرضا. (1401). معنا‌شناسی 1 (چاپ چهارم). پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

قطب، سید. (1391). فی ظلال القرآن (الطبعة السابعة). دار احیاء التراث العربی.

ماتیوز، پیتر‌هیوگو. (1389). تاریخ مختصر زبان‌شناسی ساختگرا (راحله گندمکار، مترجم). قطره.

محمدعلی نژاد عمران، روح الله، و امامی دانالو، حسام. (1399). تبیین پیوستگی
آیات سوره علق بر اساس روش نیل رابینسون. علم زبان، 7(12)، 279-302. https://doi.org/10.22054/ls.2019.42339.1224

معرفت، محمد هادی. (1375). تاریخ قرآن. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها.

مکوند، محمود، و شاکر، محمدکاظم. (1394). بازخوانی انسجام متن قرآن در پرتو نظریه نظم متقارن (با تأکید بر دیدگاه میشل کویپرس). پژوهش‌های قرآنی، 20(76)، 4-35. https://jqr.isca.ac.ir/article_906.html

میر، مستنصر. (1387). ادبیات قرآن (مجموعه مقالات) (محمدحسن محمدی مظفر، مترجم). جامعة ادیان و مذاهب.

مینت، رونالد و دیگران. (2004). طریقه التحلیل البلاغی و التفسیر: تحلیلات نصوص من الکتاب المقدس و من الحدیث النبوی الشریف. دارالمشرق.

نکونام، جعفر. (1380). درآمدی بر تاریخ گذاری قرآن. نشر هستی نما.