
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 334 |
تعداد مقالات | 3,274 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,073,511 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,879,351 |
نشگری ارتباطی در مدیریت پروژههای شهری (نمونه موردی: مدیریت شهری زنجان) | ||
فصلنامه مطالعات شهری | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 آذر 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/urbs.2024.142281.5089 | ||
نویسنده | ||
علیرضا دویران* | ||
عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فرهنگیان تهران | ||
چکیده | ||
کنش مبتنی بر تعامل و تفاهم چندجانبه، الگویی است ریشه در نظریه کنشی یورگن هابرماس که اصول آن در مشارکت، مباحثه و تفاهم، تمرکز و انحصار خارج از قدرت تبیین میشود. مدیریت شهری نوین با این رویکرد توانسته است توسعه شهری را با نگاه جمعی و کارشناسی کثرتگرا به پایداری سوق دهد. این پژوهش باهدف تبیین رویکرد کنش ارتباطی هابرماس در مدیریت میانی در پیشبرد پروژههای توسعه شهری انجامگرفته است. روش تحقیق از نوع کیفی مبتنی بر رویکرد دادهبنیاد است که به شیوه پدیدارشناسی (تفسیری استقرایی) شکل یافته است. واحد جغرافیایی و جامعه موردمطالعه، شهر زنجان و مدیریتهای اثرگذار بر توسعه شهری میباشند. گردآوری دادهها حاصل مصاحبههای نیمهساختارمند و مشاهدههای موردی است که در آن مدیران میانی سازمانهای با اثرگذاری بیشتر در مدیریت شهری با حجم نمونهای بالغ بر 45 نفر بودهاند. تحلیل داده بر اساس مدل دادهبنیاد در فرایند کدگذاری باز انجام و با کدگذاری محوری و انتخابی مفاهیم و مقولههای کلیدی استخراج گردید. تبیین تفسیری مقولهها و مفاهیم مستخرج در مدل پارادایمی مبتنی بر شرایط علّی، زمینهای، میانجی، راهبردی انجامگرفته و شرایط پیامدی تبیین گردید. نتایج نشان میدهد مقولههای قدرت، ترس، مقاومت، اجبار، فردگرایی و انحصارگرایی، اطاعت و دستورپذیری، وابستگی و منافع سازمانی بهعنوان عوامل غیر کنشی و تعامل، پذیرش و مقبولیت، نقدپذیری، تفاهم، مشارکت نهادی و ارتباط دادهای بهعنوان عوامل کنشی فعال شناخته میشوند. پیامدیهای حاصل از شرایط علّی، زمینهای میانجی و راهبردی نشان میدهد یکجانبهنگری، فردگرایی، تفکر سیاسی و جناحی، تغییرات مداوم، رویههای اداری، کاهش سرمایه اجتماعی ناشی از انحصارطلبی، ناتوانی مدیریت شهری در پیشبرد کیفی و به هنگام پروژههای شهری و نارضایتی شهروندان پیامد مانع برای ایجاد کنش ارتباطی است. شرایط پیامدی تقویت حس تعلق، کنش مفاهمهای، همیاری و همکاری نهادی، تخصص مبتنی بر مشورت، کثرتگرایی و همافزایی نهادی را مؤثرترین شرایط پیامدی در پیشبرد کیفی مدیریت پروژههای شهری تبیین کرده است. | ||
کلیدواژهها | ||
کنش؛ مدیریت شهری؛ داده بنیاد؛ زنجان | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 64 |