
تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 355 |
تعداد مقالات | 3,429 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,341,344 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,041,545 |
گونهشناسی اختلاف روش عراقی و خراسانی در فقه شافعی و دلایل بهوجود آمدن آن | ||
مطالعات تطبیقی فقه و اصول مذاهب | ||
دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 13، مهر 1403، صفحه 226-207 اصل مقاله (1004.21 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/mfu.2025.142792.1509 | ||
نویسندگان | ||
فردین قمری* 1؛ مصطفی ذوالفقارطلب2؛ فرزاد پارسا3؛ ناصر مریوانی4 | ||
1دانشجوی دکتری، گروه فقه شافعی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
2استادیار،گروه فقه شافعی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
3دانشیار گروه فقه و حقوق شافعی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
4استادیار، گروه فقه شافعی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.ایران | ||
چکیده | ||
طرق عراقی و خراسانی دو روش فقهی در مذهب شافعیه است. طرق فقهی به اختلاف روش فقها در حکایت و نقل مذهب اطلاق میشود. از سدهی چهارم به بعد، بیشتر اختلافات منقول در متون فقهی مذهب شافعی به طریقه عراق به ریاست ابوحامد اسفراینی و طریقه خراسان به ریاست قفال مروزی مشهور به صغیر منسوب شده است. تعدد و کثرت منقولات، موجب عدم انتظام و در نتیجه صعوبت در فهم و استفاده از آنها در بیان قول معتمد مذهب و همچنین امر افتا شده است؛ لذا بررسی امکان انتظامبخشی انواع اختلافات فقهی این دو طریقه و کشف اسباب ظهور آنها جهت تسهیل در فهم، حفظ و درک این اختلافات ضروری است. از اینرو پژوهش حاضر بهدنبال پاسخگویی به این پرسش است که انواع اختلافات در طرق حکایت مذهب و اسباب پیدایش آن چه بوده است؟ نتایج این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی و با استناد به دادههای کتابخانهای انجام شده، آن است که اختلافات در این دو طریقه شامل پنج مورد است: اختلاف دو طریقه در وجود وعدم وجود اختلاف، اختلاف در کمیت، اختلاف در میزان گستره اقوال، اختلاف در نسبت اقوال حکایت شده به امام شافعی یا وجوه تخریج و اختلاف در محل بنای اقوال. همچنین اسباب اختلاف دو طریقه در موارد زیر قابل استقراء میباشد: اختلاف به سبب تفسیر و تعلیل اقوال امام شافعی، اختلاف به سبب روشهای مختلف تعامل با اختلاف اقوال امام شافعی و اختلاف به سبب پذیرش یا عدم پذیرش طرق و وجوه منقول در مذهب. | ||
کلیدواژهها | ||
روش عراقی؛ روش خراسانی؛ فقه شافعی | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
_____ (2010). al-Majmūʿ. Beirut: Dār al-Fikr. [In Arabic] _____ .(2004).Minhāj al-Ṭālibīn wa ʿUmdat al-Muftīʾīn. Beirut: Dār al-Fikr. [In Arabic] Abū Zarʿih, W. (2011). Taḥrir al-Fatāwī ʿAlā al-Tanbīh wa al-Minhāj wa al-Ḥawi. Jeddah: Dār al-Minhāj. [In Arabic] Ahdil, A. (2006). Sullim al-Mutiʿallim al-Mḥutāj ʾIlā Maʿrifat Rumūz al-Minhāj. Jeddah: Dār al-Minhāj. [In Arabic] Arafāt, A. (2014). Tabşarat al-Muḥtāj. Kuwait: Dār al-Ḍīyā lil-Nashr. [In Arabic] Ayyāḍ, A. (2011). al-Mustanbaṭat ʿAlā al-Kutub al-Mudawanat wa al-Mukhṭalat. Beirut: Dār Ibn Ḥazm. [In Arabic] Banānī, A. (Nd). Ḥāshīyyat ʿAlā Sharḥ al-Muḥallā ʿAlā Jamʿ al-Jawāmiʿ. Beirut: Dār al-Fikr. [In Arabic] Dāghistānī, A. (2019). Taḥqīq al-Mukhtaşar min ʿIlm al-Shāfiʿī wa min Maʿnī Quwlih. Riyadh: Dār Madārij lil-Nashr. [In Arabic] Dīb, A. (2007). Taḥqīq Nihāyat al-Maṭlab. Beirut: Dār al-Minhāj. [In Arabic] Fīrūz Ābādī, M. (2005) al-Qāmūs al-Muḥīṭ. Beirut: Dār al-Risālat. [In Arabic] Ḥaḍramī, A. (2004). al-Ibtihāj Fī Bayān Işṭilāḥ al-Minhāj. Jeddah: Dār al-Minhāj. [In Arabic] ʿIbādī, A. (2012). al-Āyāt al-Bayyināt ʿAlā Sharḥ Jamʿ al-Jawāmiʿ. Beirut: Dār al-Kutub al- ʿIlmīyyat. [In Arabic] Ibn ʿĀbidīn, MA. (1992). Radd al-Muḥtār. Beirut: Dār al-Fikr. [In Arabic] Ibn Manẓūr, M. (1994). Lisān al- ʿArab. Beirut: Dār al-Şādir. [In Arabic] Ibn Rafʿat, N. (2009). Kifāyat al-Nabīh fī Sharḥ al-Tanbīh. Beirut: Dār al-Kitāb al- ʿIlmīyyat. [In Arabic] Ibn Şalāḥ, A. (1987). ʾAdab al-Muftī wa al-Mustatftī. Madinah: al- ʿUlūm wa al-Ḥikam. [In Arabic] Ibrahim Ali, M. (1978). The religion of al-Shafi'i. Malik Abdul Aziz Comprehensive Journal. 2: 1-24. . [In Arabic] Imām al-Ḥaramiyn, J. (2007).Nihāyat al-Maṭlab fī Dirāyat. Beirut: Dār al-Minhāj. [In Arabic] Khalīl Ibn Isḥāq, Ḍ. (2008). al-Tuwḍīḥ fī Sharḥ al-Mukhtaşar al-Farʿī li-Ibn al- Ḥājib. Np: Najībwīyat. [In Arabic] Māwardī, A. (1999). al-Ḥāwī al-Kabīyr. Beirut: Dār al-Kutub al- ʿIlmīyyat. [In Arabic Maznī, A. (2019). al-Mukhtaşar min ʿIlm al- Shāfiʿī Wa min Maʿnī Quwlih. Riyadh: Dār Madārij lil-Nashr. [In Arabic] Nawawī, A. (1992). Ruḍat Minhāj al-Ṭālibīn wa ʿUmdat al-Muftīʾīn. Beirut: al-Maktab al-Islāmī. [In Arabic] Rāfiʿī, A. (1997). Fatḥ al- ʿAzīz. Beirut: Dār al-Kutub al- ʿIlmīyyat. [In Arabic] Rāghib Işfahānī, Q. (1992). al-Mufradāt. Damascus: Dār al-Qalam. [In Arabic] Rāzī, Z. (2000). Mukhtār al-Şiḥāḥ Beirut: al- ʿAşrīyyat. [In Arabic] Ruyānī, A. (2009). Baḥr al-Madhhab. Beirut: Dār al-Kutub al- ʿIlmīyyat. [In Arabic] Sabkī, T. (1993). Qaḍāʾ ʾArab fī ʾAsʾilat Ḥalab. Makkah al-Mukarmah: al-Maktabat al-Tijārīyyat. [In Arabic] Sabkī, T. (1993). Ṭabaqāt al-Shāfiʿīyyat al-Kubrā. Np. Dār Hajar. [In Arabic] Shāfiʿī, M. (1983). al-ʾUmm. Beirut: Dār al-Fikr. [In Arabic] Shirwānī, A. (1939). Ḥāshīyyat ʿAlā Tuḥfat al-Muḥtāj fī Sharḥ al-Minhāj. Cairo: Maktabat al-Tijārīyyat. [In Arabic] Tanūkhī, Z. (2004). al-Mumtiʿ fī Sharḥ al-Muqniʿ. Makkah: al-Asadī. [In Arabic] Turkiy A, Arif, Hossam I, & ‘Aref, A. (2019). “The difference in the ways of narrating the doctrine, its concept and its forms”. International Journal of Muslim World Studies. [In Arabic] Ziyaei,M. (2024). “Urisprudential Presupposition and the Context of its Origins”. Biannual Journal of «Comparative Studies on the Schools of Jurisprudence and its Principles». 24(1). [In Arabic] Zubiydī, M. (2002). Tāj al- ʿArūs. Kuwait: Wizārat Irshād. [In Arabic] | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 172 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 110 |