| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شمارهها | 382 |
| تعداد مقالات | 3,741 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,036,883 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,388,675 |
تبارشناسی برساختِ تاریخی نیچهی ایرانی | ||
| جامعه شناسی فرهنگ و هنر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 خرداد 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/scart.2025.140458.1436 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد مبینی* 1؛ علی یعقوبی چوبری2 | ||
| 1دانشجوی دکتری علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | ||
| چکیده | ||
| اندیشههای نیچه در جوامع و در دورههای تاریخی مختلف به شکلهای متفاوت فهم و برساخت شده است. هدف این مقاله چگونگی برساخت تاریخی ترجمه آثار و فهم نیچهای در ایران است. روش تحقیق در این مطالعه، تبارشناسی فوکو است. التفات نیچه به شرق بویژه فرهنگ و اسطورۀ ایرانی موجب توجه و تعامل متفکران ایرانی به نیچه شد. جامعه و متفکران ایرانی نیچه را به شکل در-زمانی و همزمانی و متناسب با فرهنگ ایرانی برساخت و احضار نمودهاند. کانون اصلی توجه ایرانیان به نیچه حاکی از یک خلأ و فقدانی است که جامعه ایرانی احساس کرده است. در دورهبندیهای مختلف برخی مباحث و مفاهیم نیچه در ایران از زبان مبدأ (آلمانی/ انگلیسی) به زبان مقصد(فارسی) بر مبنای اتفاقات حال فهم و برساخت شده است. در دورۀ اول، وی را با استعارهها و مفاهیم مختلفی از قبیل مؤمن، بتشکن، حکیم، دارای روح اشراقی، دارای روح حماسی، ایرانیمآب و... نامگذاری و مفصلبندی کردهاند. در دورۀ دوم که مصادف با انقلاب و جنگ است وجه اِشراقی و ضدمدرنیته نیچه در ایران برجستهسازی شد. در دورۀ سوم یا پساانقلابی عصر به بنبست رسیدن ایدئولوژیهاست و جامعه با بینظمی(خائوس) و آنومی اجتماعی مواجه شده است. در این دوره آثار زیادی از نیچه در ایران ترجمه و تألیف شدند و چهرۀ آنتاگونیستی و نهیلیستی نیچه به شکل استعاری و تبارشناسانه آشکار شد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| «برساخت»؛ « تحلیل گفتمان»؛ «تبارشناسی»؛ «فراخوانی»؛ « فهم نیچهای» | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 204 |
||