پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 382 |
| تعداد مقالات | 3,740 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,035,356 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,388,245 |
تبیین مکانیسم‌های تأثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه سیاسی: تحلیلی بر اساس مدل چهارمحوری رابرت پاتنام | ||
| زیست سیاست و توسعه | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 آبان 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jbpd.2025.144329.1021 | ||
| نویسندگان | ||
| امید عزیزیان* 1؛ مسعود اخوان کاظمی2؛ بهرام نصرالهی زاده3 | ||
| 1استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی و انسانی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 2استاد، گروه علوم سیاسی،دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی ، کرمانشاه، ایران. | ||
| 3استادیار، گروه آب و هواشناسی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان،سنندج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف: این پژوهش به بررسی مکانیسم‌های تأثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر روند توسعه سیاسی با اتکا به چارچوب نظری رابرت پاتنام می‌پردازد. پرسش محوری مقاله، تبیین سازوکارهایی است که از طریق آنها مؤلفه های سرمایه اجتماعی (شبکه های مشارکت مدنی، اعتماد اجتماعی، عمل جمعی و رسانه ها) گذار به دموکراسی و تقویت نهادهای سیاسی را تسهیل می کنند. روش: با رویکردی نظری-تحلیلی و با تمرکز بر آرای پاتنام (به‌ویژه مطالعات تطبیقی او در ایتالیای شمالی و جنوبی)، چهار محور کلیدی سرمایه اجتماعی شامل: 1. بسط مشارکت مدنی و اجتماعات مدنی2. تحزب‌گرایی و سازمان‌یابی سیاسی3. انسجام اجتماعی و اعتماد دولت-ملت4. مسئولیت‌پذیری جمعی (عمل جمعی) مورد واکاوی قرار گرفته است. دادهها از طریق تحلیل متون معتبر، منابع کتابخانه‌ای و پژوه شهای میدانی پاتنام (مانند کتاب‌های «دموکراسی و سنت‌های مدنی» و «بولینگ به تنهایی») استخراج شده اند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مشارکت مدنی در قالب شبکه های افقی (انجمن‌ها، باشگاهها) با ایجاد فرهنگ همکاری و تحدید قدرت دولت، زمینه‌ساز توسعه سیاسی می‌شوند. تفکیک حوزه عمومی از دولتی و تقویت نهادهای مدنی مستقل، شروط اساسی کارآمدی دموکراسی هستند. احزاب فراگیر با برنامه‌های مدون، در صورت وجود فضای باز سیاسی و اعتماد به حکومت، با انتقال خواسته‌های گروه های اجتماعی به نهادهای سیاسی و تسهیل گردش قدرت، توسعه سیاسی را شتاب می‌بخشند. اعتماد تعمیم‌یافته (غیرشخصی) ناشی از هنجارهای معامله متقابل و شبکه های مشارکت مدنی، هزینه‌های مبادله سیاسی را کاهش و پیش‌بینی‌پذیری رفتار کنشگران را افزایش می دهد. انسجام اجتماعی با تقویت همگرایی نیروها و افزایش مشارکت در عرصه‌های اقتصادی-سیاسی، ثبات دموکراتیک را تقویت می‌کند (شواهد: همبستگی بالاتر در شمال ایتالیا). نهادهای واسط (خانواده، دین، آموزش، رسانه‌ها) با نهادینه‌سازی فرهنگ پاسخگویی و تقویت "هویت جمعی"، کنش جمعی اصیل را ممکن می‌سازند. فقدان این مولفه به انفعال سیاسی و تضعیف توسعه می‌انجامد. رسانه ها با نقشی دوسویه؛ از یک سو با نقد قدرت و ایجاد حوزه عمومی پویا، پاسخگویی حکومت را افزایش می‌دهند و از سوی دیگر، در صورت وابستگی به قدرت، اعتماد اجتماعی را تخریب می‌کنند. نتیجه: نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی از طریق سه مکانیزم کلیدی توسعه سیاسی را تسریع می کند: ١. شبکه های مشارکت مدنی با ایجاد اعتماد تعمیم یافته و فرهنگ همکاری. ٢. هنجارهای معامله متقابل با کاهش هزینه های نظارت بر قدرت و نهادینه سازی پاسخگویی. چرخه فضیلت اعتماد-همکاری با تقویت حوزه عمومی مستقل و توزیع عادلانه قدرت. بر این اساس، توسعه سیاسی پایدار تنها در پرتو جامعه ای با سرمایه اجتماعی بالا محقق می شود؛ جایی که نهادهای مدنی قدرتمند، اعتماد فراگیر، و عمل جمعیِ مسئولیت‌پذیر، "گذار از من به ما" را ممکن می سازند. شواهد پاتنام نشان می‌دهد فقدان این مولفه ها (مانند جنوب ایتالیا) به ناکارآمدی نهادهای سیاسی و شکاف توسعه می انجامد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سرمایه اجتماعی؛ توسعه سیاسی؛ مشارکت مدنی؛ اعتماد اجتماعی؛ عمل جمعی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7 |
||