| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شمارهها | 392 |
| تعداد مقالات | 3,795 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,300,721 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,530,121 |
بررسی ارتباط الگوی تغذیهای مدیترانهای با مؤلفههای خودمراقبتی در بزرگسالان ایرانی مبتلا به دیابت نوع دوم بر پایه تحلیل دادههای جمعیتی | ||
| پژوهش در تغذیه ورزشی | ||
| دوره 4، شماره 3، مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ren.2025.144785.1140 | ||
| نویسندگان | ||
| معرفت سیاه کوهیان* 1؛ سمیه آذریان2؛ آنا روبیو آلوز3؛ هادی نوبری4 | ||
| 11- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
| 2گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
| 3دانشگاه بریا اینتریر، کوویلا، پرتغال | ||
| 4دانشگاه پلیتکنیک مادرید، مادرید، اسپانیا. | ||
| چکیده | ||
| چکیده پیشزمینه و هدف: دیابت نوع دوم با شیوع فزاینده در ایران، نیازمند مدیریت چندوجهی از جمله رفتارهای خودمراقبتی است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان رژیم غذایی مدیترانهای و مؤلفههای خودمراقبتی در بزرگسالان ایرانی مبتلا به دیابت نوع دوم انجام شد. روششناسی پژوهش: این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ با حداقل یک سال سابقه انجام شد. دادهها با پرسشنامه معتبر DSMQ و ابزار ۱۶سؤالی رژیم غذایی مدیترانهای گردآوری شد. رفتارهای خودمراقبتی و سطح پیروی غذایی در سه سطح طبقهبندی شدند. تحلیل دادهها با SPSS نسخه ۲۲، شامل آمار توصیفی، آزمون نرمالسنجی، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون انجام شد. سطح معناداری آزمونها p < 0.05 در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد بین پیروی از رژیم غذایی مدیترانهای و شاخصهای خودمراقبتی دیابت رابطهای مثبت اما غیرمعنادار وجود دارد(r = 0.07 ؛ p = 0.30). بهرغم تمایل اندک افراد با امتیاز غذایی بالاتر به رفتارهای خودمراقبتی، این ارتباط از نظر آماری ضعیف بوده و قابل تعمیم یا تفسیر علیمحور نیست. یافتهها حاکی از آن است که تغذیه مطلوب بهتنهایی نمیتواند سطح خودمراقبتی دیابتی را ارتقاء دهد. نتیجهگیری: بهبود رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نیازمند رویکردی چندبعدی است که فراتر از اصلاح الگوی تغذیهای عمل کند. طراحی مداخلات مؤثر باید عوامل روانشناختی، آموزشی و محیطی را نیز در نظر گیرد تا بتواند به ارتقاء پایدار سلامت فردی منجر شود. تمرکز صرف بر تغذیه سالم، بدون توجه به سایر مؤلفههای رفتاری، نمیتواند بهتنهایی پاسخگوی نیازهای مراقبتی این گروه از بیماران باشد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| دیابت نوع دوم؛ خودمراقبتی؛ رژیم غذایی مدیترانهای؛ تحلیل جمعیتشناختی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 |
||