| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شمارهها | 393 |
| تعداد مقالات | 3,799 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,309,347 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,535,837 |
تحلیل نقش حکمروایی هوشمند شهری در ارتقای تابآوری اجتماعی- نمونه مورد مطالعه: شهر بروجرد | ||
| فصلنامه مطالعات شهری | ||
| دوره 14، شماره 56، آبان 1404، صفحه 55-66 اصل مقاله (778.51 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/urbs.2025.143995.5182 | ||
| نویسندگان | ||
| لیلا صحرایی چشمه سرده1؛ علیرضا شیخ الاسلامی* 2؛ احمد پوراحمد3؛ حسن پیریائی4 | ||
| 1گروه معماری و شهرسازی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. | ||
| 2گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. | ||
| 3گروه جغرافیا، واحد تهران، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 4گروه ریاضی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. | ||
| چکیده | ||
| تابآوری اجتماعی بهعنوان یکی از ارکان توسعه پایدار شهری، نقش مهمی در مواجهه با بحرانها و نوسانات اجتماعی ایفا میکند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل نقش حکمروایی هوشمند شهری در ارتقای تابآوری اجتماعی، بهصورت مطالعه موردی در شهر بروجرد انجام شده است. بروجرد با ویژگیهای خاص فرهنگی، اجتماعی و زیرساختی، بستری مناسب برای بررسی ظرفیتهای حکمروایی هوشمند فراهم آورده است.این تحقیق از نوع کاربردی و با رویکرد ترکیبی (کمی_کیفی) طراحی شده است. جامعه آماری شامل 380 نفر از شهروندان بروجردی بود که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. همچنین ۲۰ مصاحبه نیمهساختاریافته با مدیران شهری و صاحبنظران حوزه حکمرانی انجام گرفت. دادههای کمی با بهرهگیری از مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS و AMOS تحلیل شدند.نتایج نشان داد که حکمروایی هوشمند شهری تأثیر مثبت و معناداری بر تابآوری اجتماعی در بروجرد دارد (ضریب مسیر: ۰.۶۲). مؤلفههای مشارکت شهروندی (۰.۳۵)، شفافیت مدیریتی (۰.۲۸) و پاسخگویی نهادی (۰.۱۹) بیشترین نقش را در ارتقای ظرفیت اجتماعی ایفا کردهاند. فناوریهای نوین شهری مانند سامانههای ارتباطی دیجیتال و ابزارهای تصمیمگیری الکترونیک نیز با ضریب ۰.۴۵ بهعنوان عوامل تقویتکننده شناخته شدند.در بروجرد با وجود برخی محدودیتهای زیرساختی، تمایل شهروندان به مشارکت الکترونیک رو به افزایش است. با این حال چالشهایی مانند ضعف پوشش اینترنت، مقاومت فرهنگی در برابر فناوریهای نو و تمرکزگرایی در تصمیمگیری، مانع تحقق کامل حکمروایی هوشمند هستند. ترکیب راهبردهای حکمروایی مطلوب با فناوریهای نوین، ظرفیت تابآوری اجتماعی را تا ۳۵ درصد افزایش داده است.در پایان توسعه بسترهای مشارکت الکترونیک، استقرار سامانههای هوشمند مدیریت بحران و ارتقای پاسخگویی دیجیتال بهعنوان راهکارهای عملیاتی برای شهر بروجرد پیشنهاد شدهاند. این مطالعه الگویی تجربی برای هدایت سیاستگذاری شهری در مسیر تابآوری، مشارکتمحوری و پاسخگویی ارائه میدهد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| حکمروایی هوشمند شهری؛ تابآوری اجتماعی؛ شهر بروجرد؛ مشارکت شهروندی | ||
| مراجع | ||
|
Abbasi, M., Razavi, S. H., & Mohammadi, M. (2021). Analysis of the role of social capital in urban resilience (Case study: Tehran). Human Geography Research, 53(4), 1021-1038. [in Persian] Adger, W. N. (2000). Social and ecological resilience: Are they related? Progress in Human Geography, 24(3), 347-364. Akbari, S., & Maleki, A. (2021). Smart urban governance and resilience: The role of digital participation in crisis management. Cities, 115, 103-117. [in Persian] Albino, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart cities: Definitions, dimensions, and performance. Journal of Urban Technology, 22(1), 3-21. Allam, Z., & Dhunny, Z. A. (2019). On big data, artificial intelligence and smart cities. Cities, 89, 80-91. Angelidou, M. (2017). Smart city policies: A spatial approach. Cities, 41, S3-S11. Batty, M. (2013). Big data, smart cities and city planning. Dialogues in Human Geography, 3(3), 274-279. Bibri, S. E. (2018). Smart sustainable cities of the future. Springer. Capdevila, I., & Zarlenga, M. I. (2015). Smart city or smart citizens? The Barcelona case. Journal of Strategy and Management, 8(3), 266-282. Caragliu, A., Del Bo, C., & Nijkamp, P. (2011). Smart cities in Europe. Journal of Urban Technology, 18(2), 65-82. Colding, J., & Barthel, S. (2019). Exploring the social-ecological systems discourse 20 years later. Ecology and Society, 24(1), 2. Folke, C. (2016). Resilience (republished). Ecology and Society, 21(4), 44. Giffinger, R., & Gudrun, H. (2010). Smart cities ranking: An effective instrument for the positioning of cities? ACE: Architecture, City and Environment, 4(12), 7-25. Harrison, C., & Donnelly, I. A. (2011). A theory of smart cities. Proceedings of the 55th Annual Meeting of the ISSS. Hollands, R. G. (2008). Will the real smart city please stand up? City, 12(3), 303-320. Hosseini, M., & Shariati, S. (2022). Analysis of smart crisis management systems performance in Mashhad. Urban and Regional Planning Quarterly, 12(45), 33-52. [in Persian] Hosseini, S. M., & Ahmadi, A. (2022). Smart urban governance and its impact on urban crisis management. Urban Management Quarterly, 22(65), 45-62. [in Persian] Karimi, A., & Naderi, M. (2023). Measuring social resilience in urban neighborhoods with emphasis on social capital. Human Geography Research, 55(1), 89-106. [in Persian] Kitchin, R. (2014). The real-time city? Big data and smart urbanism. GeoJournal, 79(1), 1-14. Kourtit, K., Nijkamp, P., & Arribas, D. (2012). Smart cities in perspective. European Planning Studies, 20(2), 249-272. Meerow, S., & Newell, J. P. (2019). Urban resilience for whom, what, when, where, and why? Urban Geography, 40(3), 309-329. Meijer, A., & Bolívar, M. P. R. (2016). Governing the smart city: A review of the literature on smart urban governance. International Review of Administrative Sciences, 82(2), 392-408. Moradi, R., & Nazeri, A. (2021). Investigating the role of digital participation in social resilience of Shiraz. Urban Studies Journal, 10(38), 75-92. [in Persian] Mousavi, S. H., & Rezaei, M. (2020). The role of digital technologies in promoting citizen participation in urban management. Information Technology Management Journal, 7(3), 55-72. [in Persian] Nam, T., & Pardo, T. A. (2011). Smart city as urban innovation: Focusing on management, policy, and context. Proceedings of the 5th International Conference on Theory and Practice of Electronic Governance, 185-194. Neirotti, P., De Marco, A., Cagliano, A. C., Mangano, G., & Scorrano, F. (2014). Current trends in smart city initiatives. Cities, 38, 25-36. Norris, F. H., Stevens, S. P., Pfefferbaum, B., Wyche, K. F., & Pfefferbaum, R. L. (2008). Community resilience as a metaphor, theory, set of capacities, and strategy for disaster readiness. American Journal of Community Psychology, 41(1-2), 127-150. Norouzi, M., & Mohammadi, K. (2021). Analysis of barriers to smart governance implementation in Iranian cities. Regional Planning Quarterly, 11(42), 33-50. [in Persian] Pour Ahmad, A., & Zanganeh, H. (2020). Analysis of the role of smart technologies in promoting urban resilience (Case study: Isfahan). Geography and Urban Development Journal, 8(1), 45-60. [in Persian] Rahimi, M., & Fallahati, S. (2021). Smart governance and crisis management in Iranian metropolises. Urban and Rural Management Quarterly, 12(36), 77-94. [in Persian] Rajabzadeh, A., Mohammadi, H., & Norouzi, M. (2023). Institutional trust and information transparency in urban crisis management. Crisis Management Journal, 8(2), 89-104. [in Persian] Saadat, R., & Moghaddam, P. (2022). Investigating the impact of information transparency on public trust in urban governance. Urban Sociological Studies Journal, 10(2), 123-140. [in Persian] Sahraei Cheshmeh Sarde, L., Sheikholeslami, A., Pour Ahmad, A., & Piriaei, H. (2025). Evaluation of the Urban Squares Scape Applying the "Simon Bell Landscape Analysis Technique" (Case Study: Qom's Imam Khomeini Square). Motaleate Shahri, 14(56), 1–16. https://doi.org/10.1517/Jms.2021.142[in Persian] Salehi, S., & Rajabi, M. (2023). Digital governance and social resilience: A comparative study of smart cities in developing countries. Urban Studies, 60(4), 789-806. Sharifi, A., & Yamagata, Y. (2018). Resilient urban planning: Major principles and criteria. Energy Procedia, 61, 1491-1495. Taghvaei, M., Ghadiri, M., & Safarrad, T. (2022). Smart city technologies and social resilience: Evidence from Iran. Habitat International, 120, 102-115. Talebpour, M. (2021). The effectiveness of e-participation infrastructure in social cohesion in Mashhad. Social Sciences Quarterly, 28(3), 115-132. [in Persian] UN-Habitat. (2020). World Cities Report 2020: The Value of Sustainable Urbanization. United Nations Human Settlements Programme. Yazdani, S., & Alizadeh, A. (2022). Evaluating the impact of smart governance on urban quality of life (Case study: Tabriz). Urban Studies Journal, 14(3), 101-118. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 337 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 43 |
||