بررسی جامعه‌شناختی پیدایش گفتمان «سنت گرا و نوگرا» در میدان موسیقی ایرانی

آدمیت، فریدون و ناطق، هما. (1356). افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشر نشده دوران قاجار. تهران: انتشارات آگاه.

اتابکی، تورج. (1391). تجدد آمرانه؛ جامعه و دولت در عصر رضا شاه. ترجمه مهدی حقیقت­خواه. تهران: نشر ققنوس.

اشرف، احمد و بنوعزیزی، علی. (1387). طبقات اجتماعی، دولت و انقلاب در ایران. تهران: نشر نیلوفر.

حائری، هادی. (1364). مقدمه و شرح حال عارف. در عارف، شاعر ملی ایران، نوشته سید هادی حائری. (صص 62-167). تهران: جاویدان.

خالقی، گلنوش. (1384). ای ایران؛ یادنامه روح­الله خالقی. تهران: نشر ماهور.

خالقی، روح­الله. (1377). سرگذشت موسیقی ایران. تهران: انتشارات صفی­علیشاه.

فیاض، محمدرضا. (1394). تا بردمیدن گل­ها؛ مطالعه­ی جامعه­شناختی موسیقی در ایران از سپیده­دم تجدد تا 1334. تهران: نشر سوره مهر.

دورینگ، ژان. (1383). موسیقی ایرانی: سنت و تحول. ترجمه­ی سوابه­ی فاضلی. تهران: نشر توس.

راهگانی، روح­انگیز. (1377). تاریخ موسیقی ایران. تهران: نشر پیشرو.

رضازاده شفق، صادق. (1364). عارف و ذوق ادبی و قیمت و تأثیر اشعار او. در عارف، شاعر ملی ایران، نوشته سید هادی حائری. (صص47-62). تهران: جاویدان.

سپنتا، ساسان. (1382). چشم­انداز موسیقی ایران. تهران: ماهور.

سوداگر، محمدرضا. (1357). رشد روابط سرمایه­داری در ایران؛ دوره انتقالی. تهران: نشر پازند.

شریعتی، علی. (1358). مجموعه­ی آثار. تهران: حسینیه­ی ارشاد.

عارف قزوینی، ابوالقاسم. (1363). فتوای من. در نای­ هفت­بند، باستانی پاریزی، محمد ابراهیم. (صص 244-249). تهران: عطایی.

عارف قزوینی، ابوالقاسم. (1364). تاریخ حیات عارف به قلم خودش. در عارف، شاعر ملی ایران. نوشته سید هادی حائری. (صص 62-167). تهران: جاویدان.

مشفق کاظمی، مرتضی. (1302). تئاتر و موسیقی در ایران، مجله ایرانشهر، 5و6، 325-334.

معدل، منصور. (1382). طبقه، سیاست و ایدئولوژی در انقلاب. ترجمه محمدسالار کسرایی. تهران: نشر باز.

نبوی، نگین. (1388). روشنفکران و دولت در ایران؛ سیاست، گفتار و تنگنای اصالت. ترجمه حسن فشارکی. تهران: نشر شیرازه.

نتل، برونو. (1381). موسیقی کلاسیک ایران در تهران: فرایندهای دگرگونی. ترجمه­ی حمیدرضا ستار. فصلنامه­ی ماهور، 16، 9-51.

نمکی، آزاد و خیاطی، حسن. (1397). نظریه­ی میدان درباره­ی موسیقی ایرانی چه می­تواند به ما بگوید، فصلنامه موسیقی ماهور، 82، 61-83.

وزیری، علی­نقی. (1393). درد هنرمند. در اسطوره صبا (یادنامه ابوالحسن صبا)؛ سیری در زندگی و آثار ابوالحسن صبا نوشته­ی علی دهباشی (ص. 456-465). تهران: نشر سخن.

وزیری، علینقی. (1395). هارمونی موسیقی ایرانی یا موسیقی ربع­پرده. تهران: ماهور.

وزیری، علینقی. (1369). آوازشناسی موسیقی ایرانی. تهران: فرهنگسرا (یساولی).

وزیری، علی­نقی. (1304). در عالم صنعت و هنر. تهران: سعید نفیسی.

Al-e Ahmad, J. (1984). Occidentosis: A Plague from the West. Mizan Press.

Atabaki, T., & Zurcher, E. J. (2003). Men of Order. Authoritarian Modernization under Ataturk and Reza Shah. I.B. Tauris.

Bourdieu, P. (1979). Algeria 1960: The Disechantment of the World, the Sense of Honour, the Kabyle House or the World Reversed. Cambridge University Press.

Bourdieu, P. (1996). The Rules of Art: Genesis and Structure of the Literary Field. Stanford University Press.

Bourdieu, P. (1984). Distinction. A Social Critique of the Judgment of Taste. Harvard University Press.

Bourdieu, P. (1977). Outline of a Theory of Practice. Cambridge University Press.

Bourdieu, P. & Wacquant, l. (1992). An Invitation to Reflexive Sociology. University of Chicago Press.

During, J. (1991). A Historical Survey. In The Art of Persian Music, (pp. 31-57). Mage Publication.

Fairclough, N. (2003). Analysing Discourse. Textual Analysis for Social Research. Routledge.

Gheissari, A. (1998). Iranian Intellectuals in the 20th Century. University of Texas Press.

Gillham, B. (2000). Case Study Research Methods. Continuum.

Hancock, D. R., & Algozzine, B. (2006). Doing Case Study Research. Columbia University.

Hilgers, M. & Mangez, E. (2015a). Afterword: Theory of Fields in the Postcolonial Age. In Bourdieu's Theory of Social Fields. Concepts and Applications, (pp. 257-74). Routledge.

Hilgers, M. & Mangez, E. (2015b). Introduction to Pierre Bourdieu's Theory of Social Fields. In Bourdieu's Theory of Social Fields. Concepts and Applications, (pp. 1-37). Routledge.

Katouzian, H. (2003). Iranian History and Politics. The Dialectic of State and Society. Routledge Curzon.

Katouzian, H. (1981). The Political Economy of Modern Iran, Despotism and Pseudo-Modernism, 1926-1979. Macmillan and New York University Press.

Keshavarzian, A. (2007). Bazaar and State in Iran; the Politics of the Tehran Marketplace. Cambridge University press.

Lahire, B. (2015). The Limits of the Field: Elements for a Theory of the Social Differentiation of Activities. In Bourdieu's Theory of Social Fields. Concepts and Applications, (pp. 62-102). Routledge.

Levi Martin, J., & Merriman, B. (2016). A Social Aesthetics as a General Cultural Sociology? In Routledge International Handbook of the Sociology of Art and Culture, (pp. 132-49). Routledge.

Mahar, Ch., Harker, R., & Wilkes, Ch. (1990). The Basic Theoretical Position. In A Introduction to the Work of Pierre Bourdieu. The Practic of Theory, (pp. 1-26). The Macmillan press.

Mangez, E., & Lienard, G. (2015). The Field of Power and the Relative Autonomy of Social Fields: The Case of Belgium. In Bourdieu’s Theory of Social Fields. Concepts and Applications, (pp. 183-99). Routledge.

Nabavi, N. (2003). The Discourse of ‘Authentic Culture’ in Iran in the 1960s and 1970s. In Intellectual Trends in Twentieth-Century Iran: A Critical Survey, (pp. 91-111). University Press of Florida.

Shahabi, H. (1999). From Revolutionary Tasnif to Patriotic Surud: Music and Nation Building in Pre-World War Iran. the bulletin of the institute of Persian studies, 37, 143–54.

Swartz, D. (2013). Metaprinciples for Sociological Research in a Bourdieusian Perspective. In Bourdieu and Historical Analysis, (pp. 19-36). Duke University Press.

Tavakoli-Targhi, M. (2001). Refashioning Iran; Orientalism, Occidentalism and Historiography. Palgrave.

Wacquant, L. (1993). From Ruling Class to Field of Power: An Interview with Pierre  Bourdieu on La Noblesse D'état. Theory, Culture and Society,10, 19-44.