تعداد نشریات | 31 |
تعداد شمارهها | 320 |
تعداد مقالات | 3,120 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,812,908 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,666,726 |
ارزیابی قلمروهای همگانی براساس مشاهده و تحلیل الگوهای فعالیتی-رفتاری (موردپژوهی: پیادهراه احمدی شیراز) | ||
فصلنامه مطالعات شهری | ||
مقاله 4، دوره 7، شماره 25، اسفند 1396، صفحه 45-62 اصل مقاله (4.2 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.34785/J011.2018.023 | ||
نویسندگان | ||
مهسا شعله* 1؛ علیرضا صادقی1؛ پیمان نجفی2؛ زهرا خاکسار3 | ||
1استادیار طراحی شهری، بخش شهرسازی، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز. | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز. | ||
3دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز. | ||
چکیده | ||
روش مشاهده رفتاری، رویکردی نوین در طراحی محیطی و تحلیل قلمروهای همگانی و روشی برای فهم روابط متقابل افراد و فضاست. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی و تحلیل الگوهای فعالیتی و رفتاری پیادهراه احمدی شیراز با استفاده از روش مشاهده رفتاری است. در این راستا دریافت مؤلفه یا مؤلفههای اصلی طراحی محیطی در ارتقای کالبدی و رفتاری قلمروهای همگانی شهر شیراز مطرح میشود. سئوال اصلی پژوهش حاضر آن است که روش مشاهده رفتاری، چگونه میتواند به برنامهریزی و طراحی قلمروهای همگانی در شهرها کمک نماید؟ بدین منظور کاربست این روش در نمونه پیادهراه احمدی شیراز که زمانی نقطه آغازین یکی از محورهای اصلی بافت تاریخی این شهر بوده و به مرور دچار تغییر و دگردیسی شده، صورت گرفته است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و به روش مطالعه پیمایشی انجام شده و در طی آن، تجزیه و تحلیل کیفیتهای کالبدی_محیطی،الگوهای فعالیتی و مؤلفههای رفتاری از طریق برداشت کالبدی و مشاهده طبیعی و مشارکتی انجام شده است. ابزارهای این روش، ثبت مکان فعالیت ایستگاهی در ایجاد مراکز فعالیتی، شمارش فعالیت برای حضور متوازن گروههای مختلف جمعیتی، ثبت مکان توقف افراد برای یافتن انگیزه مانایی و توزیع متوازن فعالیتها میباشد و از تکنیک ردگیری برای بهبود کیفیت آن بخشهایی از قلمروهای همگانی که کیفیت محیطی پایینی داشتهاند، استفاده شده است. برای اعتبارسنجی یافتههای این پژوهش، از راهبرد پیمایشی به منظور تطبیق یافتهها با نقطه نظرات 50 نفر از استفادهکنندگان فضا استفاده شده است. نتایج تحلیلها نشان میدهد، پیاده راه احمدی شیراز در ساعات میانی روز (14 تا 17) با شکستگی حجم فعالیت ایستگاهی و کاهش الگوهای رفتاری روبهرو است و بیشترین حجم تردد (76 درصد) و نقاط مکث (78 درصد) در بخشهای سایهدار پیادهراه ثبت شده است. از طرف دیگر، با برهم نهاد نقشههای سایهاندازی، حجم تردد و فعالیتهای ایستگاهی بر روی یکدیگر، به نظر میرسد آسایش اقلیمی از مؤلفههای اصلی استفاده از قلمروهای همگانی در شهر شیراز است. از این رو میتوان ادعا نمود، روش مشاهده رفتاری، الگویی کارآمد برای سنجش و تحلیل قلمروهای همگانی است که میتوان از آن در توسعه و باززندهسازی آتی قلمروهای همگانی بهره جست. | ||
کلیدواژهها | ||
قلمرو همگانی؛ روش مشاهده رفتاری؛ الگوی فعالیتی_رفتاری؛ پیاده راه احمدی شیراز | ||
مراجع | ||
Acero, Juan & Pascual, Herranz.(2015). “A comparison of thermal comfort conditions in four urban spaces by means of measurments and modelling techniques”. Building and Environment 245-257. Alimardani, M & Saghafi, P. (2015). “Investigating the Public Spaces of Urban Markets in Promoting the Quality of Behavioral Stations in Ahar Market Case Study”. International Conference on Modern Research in Civil Engineering, Architecture and Urbanism. Berlin. [In Persian]. Altman, I. (1975). The environment and social behavior : privacy, personal space, territory, crowding. Brooks/Cole Pub. Co. Aydin, Dicle, and Ter, Ummugulsum. (2008). "Outdoor Space Quality: Case Study of a University Campus Plaza," in ArchNet-IJAR: International Journal of Architectural Research, vol. 2, issue 3. Bahreini, H. (2015). Urban Design Process. University of Tehran Press. [In Persian]. Bechtel, R., & Churchman, A. (1987). Methods in environmental and behavioural research. New York: Van Nostrand Reinhold. Behzadi, G & Nazari, H. (2013). “Investigating the Rate of Citizen's Desire for Walking Trips and Identifying Its Preventing Factors Based on Pedestrian Behavioral Analysis (Case Study: Amol County)”. Eleventh Iranian Conference on Transport and Traffic Engineering. [In Persian]. Carmona, M., Heath, T., Oc, T., & Tiesdell, S. (2003). Public Places Urban Spaces. Oxford: Architectural Press. Carr, S. (1992). Public space. Cambridge: Cambrige University Press. Chen, Liang; Wen, Yongyi; Zhang, Lang & Xiang, Wei-Ning (2015), “Studies of thermal comfort and spaces use in an urban park square in cool and cold seasons in Shanghai,” Building andEnvoironment. vol. 94, pp. 644–653. Ekici, B. (2004). Perceptions of different socio-economic statusgroups living in Ankara. Ankara: the department of sociology,M.S,Middle East thecnical university. Forgiarini, Rupp; Vasquez Natalia Giraldo & Lamberts, Roberto (2015). “A review of human thermal comfort in the built environment”. Energy and Buidlings, vol. 105, pp. 178-205. Gehl, J. (2009). downtown seattle, Public Spaces and Public Lifes. Seattle: Seattle Department of Planning and Development. Gehl, J. (2011). Life between buildings : using public space. Island Press. Ghavampour, E., Vale, B., & Del Aguila, M. (2012). Observation of Place and Theory of Place in Small Urban Public Spaces. Portland: Sustasis Foundation. Gehl, J., & Svarre, B. (2013). How to Study Public Life? Washington: Island Press. Kawulich,B.(2005).”Participant Observation as a Data Collection Method.” Forum Qualitative Sozialforschu,Vol 6, No 2 Koohsari, Mohammad Javad; Mavoa Suzanne, Villanueva, Karen; Sugiyama, Takemi; Badland, Hannah; T. Kaczynski Andrew; Owen Neville & Giles-Corti Billie (2015). “Publis open space, physical activity, urban design and public health: concepts, methods and research agenda”.Health and Place vol. 33, pp. 75-82. Kurtz, S. (2013). Culture and Values in the 1960s. Stanford: Hoover Institution. Latifi, Amin & Sajadzadeh, Hasan.(2016).” Assessing the Effect of Environmental Quality Components on Behavioral Patterns in Urban Parks: A Case Study of Hamedan People's Park.” Motaleate Shahri Journal. [In Persian]. Lipovská, B., & Štěpánková, R. (2013). Assessing Observation Methods for Landscape Planning Practice in Rural Villages. Current Urban Studies, 1, pp. 102-109 Madanipour, A. (1996). Design of urban space : An Inquiry into a Social-spatial Process. Chichester: John Wiley. Marcus, C., & Marcus, C. (1998). People places. New York: John Wiley. McLeod, S. A. (2015). Observation Methods. Retrieved from simplypsychology: www.simplypsychology.org/observation.html McLeod, S. A. (2016). Bandura - Social Learning Theory. Retrieved from simplypsychology: www.simplypsychology.org/bandura.html Mostoufi, Azin & Sorouri, Hadi.(2017). “Investigating the effect of land use on pedestrian behavior in urban streets of Iran, Case study: Mashhad Student Street”. Motaleate Shahri Journal. [In Persian]. Pakzad, J. (2006). Theoretical Basis and Urban Design Process. University of Shahid Beheshti Press. [In Persian]. Pakzad, J. (2012). Environmental Psychology Alphabet for Designers. Armanshahr Press. [In Persian]. Purjafar, M & Mahmousi Nejad, H. (2010). Urban Design and Social Capitals in UrbanSpaces. Helleh Press. [In Persian]. Sharifi. Ehsan; Boland, J (2017). “Heat resilience in public space and its applications in healthy and low carbon cities. International High- Performance Built Envoironment Conference- A Sustainable Built Envoironment Conference”.pp. 944-954 Wheeler, S. (2004). The sustainable urban development reader. London: Routledge. Zeisel, J. (1984). Inquiry by Design: Tools for Environment-Behaviour Research (Environment and Behavior). London: Cambridge University Press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,161 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,743 |